اثر دوازده هفته تمرینات حسی حرکتی بر متغیرهای توزیع فشار کف‌پایی و شاخص تقارن در بیماران با سندروم درد کشککی‌رانی: یک کارآزمایی بالینی دو سور کور تصادفی شده

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: در بیماران با سندروم درد کشککی­ رانی وجود درد، اختلال حس­عمقی و عصبی عضلانی منجر به اختلال کنترل وضعیتی شده که سبب توزیع فشار کف­پایی غیرطبیعی می­شود. هدف مطالعه حاضر اثر دوازده هفته تمرینات حسی­حرکتی بر متغیرهای توزیع فشار کف­پایی و شاخص­تقارن در بیماران با سندروم درد کشککی­رانی است. مواد و روش‌ کار: این مطالعه با یک گروه تجربی (16 بیمار) و یک گروه کنترل (16 بیمار) انجام شد. اندازه­گیری متغیرهای توزیع فشار کف­پایی با استفاده از یک دستگاه اندازه­گیری فشار کف­پا در حالت ایستاده به‌صورت دوپا و چشمان باز ثبت شد. گروه تجربی به مدت دوازده هفته، سه بار در هفته و هر جلسه یک ساعت تمرینات حسی­حرکتی را انجام دادند و گروه کنترل طی این وهله زمانی تحت هیچ‌گونه مداخله درمانی قرار نگرفتند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده­ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و روش آماری کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: تمرینات حسی ­حرکتی به کاهش درد (001/0P=)، متغیرهای بیضی اطمینان 95درصد شامل، طول محور مینور (001/0P=)، طول محور ماژور (002/0P=)، محدوده نوسانات (001/0P=) و متغیرهای نوسانات مرکز فشار شامل: طول مسیر (001/0P=)، میانگین سرعت (001/0P=)، نوسانات داخلی – خارجی (001/0P=)، نوسانات قدامی - خلفی (002/0P=) منجر شد و تقارن توزیع فشار کف­پایی نیز بهبود یافت. بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می­رسد تمرینات حسی­حرکتی با کاهش درد، بهبود حس­ عمقی، هم­ انقباضی، فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی عضلات به کاهش نوسانات وضعیتی و بهبود تقارن توزیع فشار کف­پایی در بیماران مبتلا به سندروم درد کشککی­رانی منجر می­شود.