مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی ریشه گیاه شیرین‌بیان بر ساختار بافت‌شناسی شاخ رحم و میزان هورمون تستوسترون سرمی در موش‌های سوری مبتلا به هایپرآندروژنیسم ناشی از سندروم تخمدان پلی‌سیستیک تجربی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: سندروم تخمدان پلی‌سیستیک (PCOS) شایع‌ترین ناهنجاری آندوکرینی با علتی ناشناخته است که 5 الی 10 درصد زنان را در سنین باروری مبتلا می‌سازد. قابل استنادترین نشانه برای وجود تخمدان پلی‌سیستیک، افزایش آندروژن‌های خونی (هایپرآندروژنیسم) می‌باشد که باعث ایجاد عوارضی مانند قاعدگی نامنظم، پرمویی، عدم تخمک‌گذاری، نقص در لانه‌گزینی و غیره می‌شود هدف از این مطالعه بررسی اثر شیرین‌بیان بر عوارض بافتی و هورمونی هایپرآندروژنیسم ایجادشده توسط PCOS تجربی می‌باشد. مواد و روش کار:60 قطعه موش سوری به 6 گروه تقسیم شدند: گروه‌های کنترل، هایپرآندروژن، تیمار 1 mg/kg)150 (، تیمار 2 mg/kg)300 (، تیمار 3mg/kg)450 (و تجویز شیرین‌بیان تنها با دوز mg/kg450 صورت گرفت. گروه‌های هایپرآندروژن و تیمار 21 روز متوالی لتروزول با دوز mg/kg 2 از طریق خوراکی دریافت کردند. گروه‌های تیماری دو ساعت بعد عصاره را از طریق خوراکی دریافت کردند. بعد از پایان دوره درمان بعد از بی‌هوشی از حیوانات خون‌گیری و نمونه‌های سرمی جهت مطالعات هورمونی تهیه شد. بعد از آسان‌کشی نمونه‌های شاخ رحم جهت مطالعات بافتی در نظر گرفته شد. یافته‌ها: مقایسه نتایج گروه‌های مختلف نشان داد که در گروه هایپرآندروژن پارامترهای بافت‌شناسی شاخ رحم شامل قطر، ضخامت دیواره، اپیتلیوم و آندومتر رحم به‌شدت افت کرده بود. همچنین نتایج حاصل از بررسی آزمایشات هورمونی نیز نشان‌دهنده افزایش میزان هورمون تستوسترون در گروه‌های دریافت‌کننده لتروزول بود. عصاره شیرین‌بیان توانسته بود اثرات محافظتی نسبی داشته باشد (05/0 P <). بحث و نتیجه‌گیری: به‌طورکلی می‌توان نتیجه گرفت که تجویز عصاره هیدروالکلی شیرین‌بیان در دوز مناسب، به دلیل مواد مؤثره مختلف ازجمله خاصیت آنتی‌اکسیدانتی خود اثرات سوء هایپرآندروژنیسم بر دستگاه تناسلی موش ماده را بهبود بخشیده است.