نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorامیری, بنفشهfa_IR
dc.contributor.authorصاحب‌الزمانی, منصورfa_IR
dc.contributor.authorصدیقی, بهنازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:37:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:37:50Z
dc.date.available1399-08-21T22:37:50Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:37:50Z
dc.date.issued2015-08-01en_US
dc.date.issued1394-05-10fa_IR
dc.identifier.citationامیری, بنفشه, صاحب‌الزمانی, منصور, صدیقی, بهناز. (1394). تأثیر 10 هفته تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن بر تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به مالتیپل-اسکلروزیس با تأکید بر تیپ بدنی. مجله مطالعات علوم پزشکی, 26(5), 410-420.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-2938-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487737
dc.description.abstractپیش زمینه و هدف: هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر 10 هفته تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن بر تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به مالتیپل‌اسکلروزیس با تأکید بر تیپ بدنی آن‌ها بود.روش: با توجه به معیارهای ورودی و خروجی تحقیق، 48 نفر بیمار زن مبتلا به ام‌اس با میانگین سنی 96/4 ±50/32 سال، قد 041/6± 98/160 سانتی‌متر و توده بدنی 26/13± 23/68 کیلوگرم و دارای تیپ بدنی اندومورف و مزومورف، به صورت تصادفی انتخاب شدند، سپس هر دو گروه به طور تصادفی به دو زیرگروه کنترل و تجربی تقسیم شدند (کنترل مزومورف=12 نفر، تجربی مزومورف=12 نفر، کنترل اندومورف=12 نفر و تجربی اندومورف=12 نفر). برای برآورد تعادل آزمودنی‌ها از آزمون‌های دستگاه تعادل‌سنج بایودکس استفاده شد. سپس آزمودنی‌های گروه تجربی به مدت 10 هفته تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن را انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل نتایج از روش‌های یومن‌ویتنی و ویلکاکسون در سطح معنی‌داری 05/0P≤ استفاده شد.یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در شاخص کلی تعادل (ایستا و پویا) در هر دو گروه تجربی مشاهده شد. تفاوت معنی‌داری در شاخص تعادل ایستا و پویا در جهت‌های قدامی-خلفی و داخلی-خارجی در گروه اندومورف مشاهده شد اما در شاخص تعادل پویا در گروه مزومورف تفاوت در جهت‌های مذکور، معنی‌دار نبود. بهبودی تعادل در گروه تجربی اندومورف نسبت به مزومورف بیشتر حاصل شده است گرچه تفاوت بین گروه‌ها معنی‌دار نبود.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر، تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن به عنوان یک روش مداخله تأثیرگذار برای بهبود تعادل پویای بیماران اندومورف و تعادل ایستای بیماران اندومورف و مزومورف مبتلا به ام‌اس پیشنهاد می‌شود. fa_IR
dc.format.extent377
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectتمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدنfa_IR
dc.subjectتعادلfa_IR
dc.subjectمالتیپل اسکلروزیسfa_IR
dc.subjectتیپ بدنیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتأثیر 10 هفته تمرینات پایداری ناحیه مرکزی بدن بر تعادل ایستا و پویای زنان مبتلا به مالتیپل-اسکلروزیس با تأکید بر تیپ بدنیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue5
dc.citation.spage410
dc.citation.epage420


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد