بررسی رفتاری (شاخص عملکرد) و هیستو پاتولوژی اثر هیستیدین بر ترمیم له‌شدگی تجربی عصب سیاتیک در موش صحرایی

Abstract

دکتر امیر امنیت طلب * [1] ، دکتر اسماعیل تمدن فرد [2] ، سیامک چراغیان [3] تاریخ دریافت: 10/8/88 تاریخ پذیرش: 7/11/88 چکیده پیش زمینه و هدف: هیستیدین یک اسید آمینه ضروری مهم است و در این بررسی تأثیر هیستیدین بر شاخص عمل عصب در موش­های صحرایی دارای له­شدگی عصب سیاتیک توأم با هیستوپاتولوژی آن در روند ترمیم عصب ارزیابی شد. مواد و روش کار: 57 سر موش صحرایی برای ارزیابی شاخص عمل عصب سیاتیک و بررسی مقاطع عصب سیاتیک با سه روش رنگ آمیزی معمولی و اختصاصی استفاده شد و فاکتورهای مؤثر در روند ترمیم عصب مثل تعداد هسته سلول­های شوان و فیبرهای عصبی میلینه مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: در گروه دریافت کننده هیستیدین در مقدار mg/kg 400 نسبت به گروه کنترل (دریافت کننده سالین نرمال) کاهش معنی­دار (05/0 p< ) در شاخص عمل عصب سیاتیک و در گروه­های مورد ٬ کاهش معنی­دار (05/0 p< ) و در گروه نرمال سالین افزایش معنی­دار در تعداد هسته سلول­های شوان مشاهده شد (05/0 p< ) در گروه هیستیدین mg/kg 400 در تعداد فیبرهای میلینه در روز 42 نسبت به روزهای 14 و 28 افزایش معنی­دار (05/0 p< ) ایجاد شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد در ضایعات له­شدگی، هیستیدین با مقدار mg/kg 400 باعث بازگشت طبیعی عمل عصب سیاتیک شد. تحقیقات اخیر نشان داده تزاید سلول­های شوان در طول دژنراسیون والرین برای ترمیم و رمیلیناسیون اعصاب محیطی ضروری نمی‌باشد. اما افزایش فیبرهای میلینه در گروه دریافت کننده هیستیدین mg/kg 400 در روز 42 نشان دهنده اثر بسیار مفید هیستیدین در ترمیم اعصاب محیطی می‌باشد. کلید واژه­ها: هیستیدین، له­شدگی تجربی، عصب سیاتیک، مطالعه رفتاری، هیستو پاتولوژی، موش صحرایی مجله پزشکی ارومیه، دوره بیست و یکم، شماره‌ دوم، ص 111-103، تابستان 1389 آدرس مکاتبه : ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشکده دامپزشکی، صندوق پستی 969 تلفن:09144414613 E-mail: a.amniattalab@iaurmia.ac.ir [1] استادیار پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه (نویسنده مسئول) [2] دانشیار فیزیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه [3] کارشناس علوم آزمایشگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه