ارزیابی تأثیرات تجویز واکسن آنفولانزا در فعالیت بیماری و تولید اتوآنتی‌بادی‌ها در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک

Abstract

پیش زمینه و هدف: بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک (SLE ) به علت پاسخ‌های ایمنی نامناسب و مصرف داروهای سرکوب کننده ایمنی، مستعد انواع عفونت‌ها هستند. در چنین شرایطی به نظر می‌رسد واکسیناسیون به عنوان یک عمل مداخله‌ای به بهبود وضعیت بیماران و جلوگیری از بعضی عفونت‌ها کمک کننده باشد. با توجه به این که تاکنون مطالعه‌ای در خصوص تأثیر واکسن آنفولانزا بر تیتر آنتی‌بادی‌های این بیماران در ایران انجام یا گزارش نشده است این مطالعه به منظور بررسی تغییرات روند بیماری و تولید اتوآنتی‌بادی‌ها در بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک به دنبال واکسیناسیون آنفولانزا انجام گردید. مواد و روش‌ها: تعداد 24 بیمار مبتلا به SLE برای این مطالعه انتخاب شدند. به منظور سنجش تغییرات سطح سرمی اتوآنتی‌بادی‌ها، از همه افراد تحت مطالعه قبل و 12 هفته پس از واکسیناسیون با ویروس آنفولانزا، نمونه خون دریافت گردید. در طول مدت مطالعه و در هر ویزیت، بیماران از نظر عوارض احتمالی واکسن و اندکس‌های فعال شدن بیماری (SLEDAI ) بررسی شدند. یافته‌ها: در اندازه گیری اتوآنتی‌بادی‌های مختلف، تفاوت معنی‌داری در سطح ANA (p=0.44)، Anti ds DNA (p=0.98)، C3(p=0.36) و (p=0.49)C4 قبل و پس از تزریق واکسن در بین بیماران مشاهده نگردید. تفاوت سطح CH50 قبل و پس از تزریق واکسن معنی‌دار بود (p=0.002).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، هیچ عارضه‌ای به دنبال واکسیناسیون آنفولانزا مشاهده نشده و تغییرات SLEDAI این بیماران قابل توجه نبود، لذا به منظور کاستن از موارد خطر احتمالی ابتلا به پنومونی آنفولانزایی، می‌توان اقدام به تجویز واکسن آنفولانزا در بیماران SLE نمود.