تاثیر انواع عصاره‌های پسته کوهی (Pistacia atlantica subsp. Kurdica) بر تریکوموناس ‌واژینالیس در شرایط برون‌تنی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: پیش‌زمینه و هدف: تریکومونیازیس یکی از شایع‌ترین عفونت‌های غیرویروسی جنسی در سراسر جهان است که موارد مقاوم به درمان این عفونت در حال افزایش می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تأثیر عصاره‌های پسته کوهی در شرایط برون‌تنی بر روی تریکوموناس واژینالیس بود. مواد و روش‌ها: عصاره‌های هگزانی، اتیل‌استاتی، متانولی و هیدروالکلی پسته کوهی با روش خیساندن تهیه گردید و سپس غلظت‌های µg/ml 4000، 2000، 1000، 500، 250، 125، 5/62 تهیه و بر روی پنج ایزوله انگل تریکوموناس واژینالیس، در مقابل مترونیدازول، در شرایط هوازی و بعد از 48 ساعت انکوباسیون در دمای C° 5/35، مورد آزمایش قرار گرفت. آزمون (Minimum Inhibitory Concentration) MIC و MLC (Minimum Lethal Concentration) برای هر ایزوله انگل به‌صورت دوتایی و دومرتبه تکرار گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد انواع عصاره‌های موردبررسی در برابر تریکوموناس واژینالیس مؤثر بود. بعد از 48 ساعت انکوباسیون بیشترین اثر مربوط به عصارهای اتیل‌استاتی و هگزانی با حداقل MIC برابر µg/ml 125 و به ترتیب میانگین MIC برابر 337 و µg/ml 387 و کم‌ترین اثر مربوط به عصارهای متانولی و هیدروالکی با حداقل و میانگین MIC برابر µg/ml 2000 بود. نتایج آزمون MLC برای عصاره‌ها برابر نتایج آزمون MIC بود که این موضوع تائیدی بر اثر کشندگی عصاره‌های مورد آزمایش بر روی انگل می‌باشد. میزان حساسیت دارویی انگل‌ها به مترونیدازول از 1/3 تا 2/6 با میانگین و انحراف استاندارد µg/ml 5/1 ± 2/4 به دست آمد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که ترکیبات موجود در عصاره‌های اتیل‌استاتی و هگزانی پسته کوهی دارای توان قابل‌توجهی بر ضد تریکوموناس واژینالیس می‌باشند که لازم است با جداسازی و شناسایی ترکیبات موجود در این عصاره‌ها و همچنین انجام مطالعات تکمیلی بر روی آن‌ها در شرایط برون‌تنی و درون‌تنی اطلاعات جامع‌تری در زمینه خصوصیات ضد‌میکروبی این گیاه و ترکیبات حاصل از آن کسب گردد.