نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorتوفیقی, اصغرfa_IR
dc.contributor.authorبابایی, سولمازfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:36:43Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:36:43Z
dc.date.available1399-08-21T22:36:43Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:36:43Z
dc.date.issued2016-04-01en_US
dc.date.issued1395-01-13fa_IR
dc.identifier.citationتوفیقی, اصغر, بابایی, سولماز. (1395). تأثیر مجزا و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل سیاه دانه برسطوح پلاسمایی اپلین و گلوکز در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2. مجله مطالعات علوم پزشکی, 27(1), 10-18.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-3317-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487642
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: دیابت یکی از مهم‌ترین مشکلات سلامتی در تمامی جوامع به حساب می‌آید. تداخل ورزشی و تداخل دارویی مخصوصاً داروهای گیاهی، ازجمله‌‌‌ی بهترین رویکردهای بهبود وضعیت در افراد دیابتی محسوب می‌‌‌شود. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تأثیر مجزا و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل سیاه دانه بر سطوح پلاسمایی اپلین و گلوکز در موش‌‌‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2 بود. مواد و روش‌ کار: تعداد 75 سر موش نر نژاد ویستار در پنج گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابت + تمرین، دیابت + سیاه دانه، دیابت+تمرین+سیاه دانه قرار گرفتند. دیابت با تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین (mg/kg50) القا شد. برنامه تمرینی شامل 8 هفته تمرین هوازی روی نوارگردان (5 جلسه در هفته، هر جلسه به مدت 30 دقیقه و 22 متر در دقیقه و شیب 5 درصد) بود. پس از 8 هفته تمرین هوازی و مصرف سیاه دانه سطح پلاسمایی گلوکز و آپلین اندازه‌گیری شد. داده‌‌‌ها با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه و Tukey با سطح معنی‌داری 5%>p تحلیل شد. یافته‌ها: شاخص گلوکز در گروه کنترل دیابتی نسبت به گروه کنترل سالم به‌طور معنی‌داری بالاتر بود (001/0p<). میانگین شاخص گلوکز در گروه‌های دیابت+سیاه دانه و دیابت +تمرین و دیابت+تمرین+سیاه دانه در مقایسه با گروه کنترل دیابتی به‌طور معنی‌داری پایین بود (مقادیر p به ترتیب 003/0p<، 002/0p<،001/0 p< )، در حالی که شاخص آپلین در گروه‌های دیابت +تمرین و دیابت+تمرین+سیاه دانه افزایش معنی داری نشان داد (مقادیر p به ترتیب 002/0 p<،001/0 p<) اما در گروه دیابت+سیاه دانه (057/0p<) این تغییرات معنی دار نبود. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق نشان می‌‌‌دهد که انجام فعالیت‌‌‌های ورزشی به همراه مصرف گیاهان دارویی خاص، می‌تواند به‌عنوان یک روش درمانی مکمل در بهبود وضعیت بیماران دیابتی مد نظر قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent283
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectتمرینات هوازیfa_IR
dc.subjectسیاه دانهfa_IR
dc.subjectآپلینfa_IR
dc.subjectگلوکزfa_IR
dc.subjectفیزیولوژیfa_IR
dc.titleتأثیر مجزا و ترکیبی تمرین هوازی و مکمل سیاه دانه برسطوح پلاسمایی اپلین و گلوکز در موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیارگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentباشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه، ارومیه، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue1
dc.citation.spage10
dc.citation.epage18


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد