بررسی تأثیر دکسمدتومیدین و لابتالول در تغییرات ضربان قلب و فشارخون بعد از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری تراشه و مقایسه آن با گروه شاهد

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: یکی از اهداف القا بیهوشی تعدیل تغییرات همودینامیک می‌باشد که در این مطالعه هدف تأثیر دکسمدتومیدین و لابتالول در تغییرات ضربان قلب و فشارخون بعد از لارنگوسکوپی و لوله‌گذاری تراشه و مقایسه آن با گروه شاهد می‌باشد. مواد و روش‌ کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده دوسوکور می‌باشد که بر روی 120 بیمار 18 تا 60 ساله کاندید عمل جراحی بیهوشی عمومی در بیمارستان الزهرا اصفهان در سال 1396-1397 انجام گرفت. بیماران به شکل تصادفی به سه گروه مصرف‌کننده‌ی دکسمدتومیدین، لابتالول و شاهد تقسیم شدند. سن، وزن، قد، جنسیت و داده‌های کلینیکی شامل میانگین فشارخون متوسط شریانی، ضربان قلب، فشارخون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک و درصد اشباع هموگلوبین در زمان‌های 10، 5، 3، 1 دقیقه پس از intubation جمع‌آوری و با استفاده از روش آنالیز اندازه‌های مکرر (repeated measure) مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران کاندید عمل جراحی 40/1± 62/42 بود که از بین آن‌ها 63 نفر (52 درصد) مرد بودند. نتایج بررسی‌ها تفاوت معنی‌داری را در سه گروه ازنظر فشارخون متوسط شریانی، فشارخون سیستولیک، فشارخون دیاستولیک و درصد اشباع هموگلوبین نشان نداد (p>0.05). اما اختلاف بین سه گروه برای متغیر ضربان قلب ازنظر آماری معنی‌دار است. ضربان قلب در گروه دکسمدتومیدین به‌طور معنی‌داری کم‌تر از گروه لابتالول و گروه کنترل مشاهده شد (0.00=p-). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که؛ استفاده از لابتالول در مقایسه با دکسمدتومیدین ثبات مطلوب‌تر همودینامیک و بروز کم‌تر اختلالات همودینامیک را به همراه دارد.