مطالعه تحلیلی تأثیر پوشش دولایه معدنی و آلی اطراف نانوذرات اکسید آهن در کنتراست تصویربرداری تشدید مغناطیسی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: در سال‌های اخیر، نانوذرات اکسید آهن به‌منظور تقویت کنتراست تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) در تشخیص طیف وسیعی از بیماری‌ها به‌کاررفته‌اند. نکته مهم در کاربرد این نانوذرات، استفاده از پوشش آلی یا معدنی اطراف نانوذرات جهت ایجاد زیست سازگاری و جلوگیری از سمیت آن‌ها است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر پوشش دولایه معدنی (آلومینوسیلیکات) و آلی (پلی‌اتیلن گلیکول) اطراف نانوذرات اکسید آهن در کنتراست تصویربرداری تشدید مغناطیسی است. مواد و روش‌ کار: نانو کامپوزیت اکسید آهن- آلومینوسیلیکات- پلی‌اتیلن گلیکول با اندازه 200-170 نانومتر تهیه شد. تصویربرداری تشدید مغناطیسی برای غلظت‌های مختلف نانو کامپوزیت با استفاده از زمان‌های تکرار پالس یکسان و زمان‌های اکوی متفاوت انجام گردید. میانگین شدت سیگنال‌ها برحسب غلظت‌های کاربردی اندازه‌گیری و منحنی‌های زمان‌های آسایش اسپین- اسپین رسم شد. مقدار آسایش دهی عرضی با استفاده از شیب منحنی نرخ‌های آسایش اسپین- اسپین به ازای غلظت به دست آمد. یافته‌ها: کاهش شدت سیگنال به ازای افزایش زمان اکو برای تمام غلظت‌ها مشاهده شد. زمان آسایش اسپین- اسپین نیز با افزایش غلظت نانو کامپوزیت کاهش یافت. مقدار آسایش دهی عرضی که به‌عنوان پارامتر بیان‌گر کنتراست در تصویربرداری تشدید مغناطیسی است، s-1.mM-1 73/80 محاسبه شد. بحث و نتیجه‌گیری: نانوذرات اکسید آهن با پوشش دولایه آلومینوسیلیکات و پلی‌اتیلن گلیکول، پتانسیل ایجاد کنتراست منفی در تصاویر تشدید مغناطیسی را به دلیل ساختار متخلخل پوشش معدنی آلومینوسیلیکات و پتانسیل استفاده در دارورسانی را با توجه به پوشش پلیمر آلی پلی‌اتیلن گلیکول فراهم می‌کنند.