اثر تزریق داخل صفاقی هیستیدین بر آلودینی سرما، آزمون درد فرمالین و آسیب‌شناسی عصب سیاتیک له‌شده در موش صحرایی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: اثر محافظتی هیستیدین بر روی سیستم عصبی به‌خوبی مشخص شده است. در این مطالعه کارآیی آزمون‌های آلودینی سرما و فرمالین همراه با آسیب‌شناسی در تزریق داخل صفاقی هیستیدین به موش‌های صحرایی دارای له‌شدگی عصب سیاتیک ارزیابی شد.

مواد و روش کار: از 57 سر موش صحرایی برای ارزیابی آلودینی سرما و آزمون فرمالین استفاده شد. مقاطع هیستوپاتولوژی نیز با دو روش رنگ‌آمیزی و تعداد سلول‌های شوان، فیبرهای عصبی میلینه برای ارزیابی روند ترمیم بررسی شدند.

یافته‌ها: آلودینی سرما و آزمون فرمالین در گروه دریافت‌کننده هیستیدین 400mg/kg بهترین نتایج را داشتند که با نتایج آسیب‌شناسی مطابقت داشتند. در این گروه، آلودینی ناشی از سرما از روز 7 پس از ایجاد ضایعه در عصب سیاتیک شروع و در روزهای 14 و 21 به حداکثر رسیده و پس‌ازآن تا آخر تجربه (روز 42) نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (p<0.05). همچنین پاسخ درد فرمالینی در روزهای 14، 28 و 42 نسبت به قبل از ایجاد ضایعه با توجه به گروه کنترل کاهش یافت (p<0.05).

بحث و نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد آزمون‌های آلودینی سرما و فرمالین همراه با آسیب‌شناسی تأییدکننده اثر هیستیدین 400mg/kg در ترمیم عصب سیاتیک له‌شده بود. همچنین نتایج این تحقیق و مطالعات پیشین نشان داد در مقایسه آزمون‌های فیزیولوژیک برای دردهای نوروپاتیک، شاخص عمل، آلودینی سرما و درد فرمالین به ترتیب دارای کارایی بهتر و نتایج با همخوانی بیشتر با آسیب‌شناسی می‌باشند.