اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر افزایش خودکارآمدی و سلامت روانی در زنان مبتلا به چاقی

Abstract

تاریخ دریافت 28/05/1394 تاریخ پذیرش 30/07/1394

چکیده

پیش‌زمینه و هدف: چاقی یکی از مشکلات سلامت عمومی در دنیاست که از عوامل خطرساز مهم برای ابتلا به بیماری‌های جسمی و روانی است، از طرف دیگر خودکارآمدی یکی از مؤلفه‌های روانی است که نقش مهمی در کاهش وزن زنان با اضافه‌وزن و چاقی ایفا می‌کند، لذا پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان شناختی – رفتاری بر بهبود سلامت روانی و افزایش میزان خودکارآمدی در زنان با اضافه‌وزن و چاقی پرداخته است.

مواد و روش‌ها: این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه شاهد انجام شده است. 30 زن با چاقی به شیوه‌ی نمونه در دسترس انتخاب شدند و تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. متغیر مستقل درمان شناختی رفتاری بود که گروه آزمایش به مدت 8 جلسه درمان شناختی – رفتاری را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ) و خودکارآمدی شی رر و مادوکس استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین میانگین نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون گروه مداخله و شاهد تفاوت معنی داری وجود دارد. بدین معنی که درمان شناختی – رفتاری موجب بهبود سلامت روانی و افزایش میزان خودکارآمدی بیماران در گروه مداخله نسبت به گروه شاهد شده است (001/0p<).

نتیجه گیری: یافته‌های پژوهش حاضر مشخص می‌کند که درمان شناختی – رفتاری می‌تواند در بهبود سلامت روانی و افزایش میزان خودکارآمدی زنان با چاقی اثرگذار باشد.