اثر سم پروپیکونازول بر تغییرات بافت بیضه و هورمون تستوسترون در موش‌های آزمایشگاهی نژاد NMRI

Abstract

تاریخ دریافت 21/05/1394 تاریخ پذیرش 23/07/1394

چکیده

پیش‌زمینه و هدف: پروپیکونازول یک قارچ کش سیستمیک از گروه تریازول هاست که برای کنترل طیف وسیعی از بیماریها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سم موجب آسیب‌های سلولی، ژنتیکی و متابولیکی در جانوران می‌شود. لذا این مطالعه به‌منظور تعیین اثر سم پروپیکونازول بر بافت بیضه و هورمون تستوسترون در موش‌های آزمایشگاهی انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 28 سر موش نر بالغ با میانگین سنی 12 هفته به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل، شم و گروه‌های آزمایشی 1 و 2 تقسیم شدند. گروه‌های آزمایشی 1 و 2 به‌ترتیب سم پروپیکونازول با دوز 5/0 و 5/1 میلی بر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت گاواژ و به مدت چهار هفته دریافت کردند. گروه کنترل هیچ ماده‌ای را دریافت نکردند و گروهشم حلال سم را دریافت نمودند. موش‌ها هفت روز بعد کشته شده و بیضه از لحاظ بافت شناسی بررسی گردید. غلظت هورمون تستوسترون با روش رادیوایمنواسی اندازه¬گیری شد.

یافته‌ها: تعداد سلول‌های ژرمینال و قطر لوله‌های سمینیفر در گروه آزمایشی 2 نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافته است (05/0P<). همچنین تعداد سلول‌های لیدیگ در گروه‌های آزمایشی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی‌داری یافته است (05/0P<).

نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد که بافت بیضه به سم پروپیکونازول حساس بوده و اثر آن به دوز وابسته می‌باشد