نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرنجی, نجمهfa_IR
dc.contributor.authorرهبر تکرمی, سعیدfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:35:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:35:13Z
dc.date.available1399-08-21T22:35:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:35:13Z
dc.date.issued2017-01-01en_US
dc.date.issued1395-10-12fa_IR
dc.identifier.citationرنجی, نجمه, رهبر تکرمی, سعید. (1395). نقش ژن mexZ در مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه های سودوموناس آئروژینوزا در استان گیلان. مجله مطالعات علوم پزشکی, 27(10), 902-913.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-3559-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487514
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: سودوموناس آئروژینوزا یک پاتوژن فرصت‌طلب و یکی از عوامل مرگ‌ومیر عفونت‌های بیمارستانی بخصوص در بیماران با سوختگی‌های شدید می‌باشد. یکی از مکانیسم‌های مقاومت دارویی در سودوموناس آئروژینوزا، جهش در ژن‌های تنظیم‌کننده منفی سیستم افلاکس پمپ MexXY می‌باشد. در این مطالعه نقش جهش‌های ژن mexZ در ایجاد مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه‌های سودوموناس آئروژینوزا در استان گیلان بررسی شد. مواد و روش‌ کار: در این مطالعه مقطعی 45 جدایه سودوموناس آئروژینوزا از نمونه‌های کلینیکی از بیمارستان‌ها و آزمایشگاه‌های شهر رشت و لاهیجان در بازه زمانی 1393 تا 1395 جدا گردید و به کمک روش‌های بیوشیمیایی تعیین هویت شد. مقاومت جدایه‌ها نسبت به چهار آنتی‌بیوتیک به روش کربی بوئر  و تعیین MIC بررسی گردید. سپس از روش PCR-sequencing جهت شناسایی جهش‌های ژن mexZ در سویه‌های مقاوم به سیپروفلوکساسین استفاده شد. یافته‌ها: از 45 جدایه سودوموناس آئروژینورا، همه نمونه‌ها به سه آنتی‌بیوتیک سفکسیم، سفالوتین و تری متو پریم مقاوم بودند. درحالی‌که 17 جدایه مقاوم به سیپروفلوکساسین بودند.  بالاترین میزان MIC سیپروفلوکساسین، 1024 µg/ml تعیین گردید. همچنین آنالیز PCR-sequencing نشان داد که هشت جدایه دارای جهش‌های بدمعنی ازجمله R143P و L111E در ژن mexZ بودند. بحث و نتیجه‌گیری: در این مطالعه جهش در mexZ به‌عنوان یک تنظیم‌کننده منفی mexXY، می‌تواند یکی از علل مقاومت به سیپروفلوکساسین در بعضی از نمونه‌های جداشده از استان گیلان  باشد. به نظر می‌رسد جهش در mexZ باعث تغییر تمایل پروتئین mexZ در اتصال  به DNA در بعضی از جدایه‌ها شده باشد.fa_IR
dc.format.extent668
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectسودوموناس آئروژینوزاfa_IR
dc.subjectسیپروفلوکساسینfa_IR
dc.subjectmexXYfa_IR
dc.subjectmexZfa_IR
dc.subjectژنتیکfa_IR
dc.titleنقش ژن mexZ در مقاومت به سیپروفلوکساسین در جدایه های سودوموناس آئروژینوزا در استان گیلانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی رشت.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه آزاد اسلامی رشت.fa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue10
dc.citation.spage902
dc.citation.epage913


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد