| dc.contributor.author | قاسم نیان, آقاعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | نورمحمدی, المیرا | fa_IR |
| dc.contributor.author | آزاد, احمد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-21T22:35:08Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-11T22:35:08Z | |
| dc.date.available | 1399-08-21T22:35:08Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-11T22:35:08Z | |
| dc.date.issued | 2017-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-10-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | قاسم نیان, آقاعلی, نورمحمدی, المیرا, آزاد, احمد. (1395). بررسی تغییرات فاکتور رشد شبه انسولینی یک (IGF-I)، کورتیزول سرم و عملکرد بازیکنان زن بسکتبال با ویلچر به دنبال 8 هفته تمرین قدرتی بالاتنه. مجله مطالعات علوم پزشکی, 27(10), 836-847. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2717-008X | |
| dc.identifier.uri | http://umj.umsu.ac.ir/article-1-3399-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487507 | |
| dc.description.abstract | پیش‌زمینه و هدف: عملکرد بازیکنان بسکتبال با ویلچر بر قدرت اندام فوقانی متکی است. به‌خوبی ثابت شده است که تمرین‌های قدرتی موجب هایپرتروفی و بهبود قدرت عضلانی می‌شود، اما آثار آنابولیک و کاتابولیک تمرینات قدرتی بالاتنه در بازیکنان بسکتبال با ویلچر تاکنون مطالعه نشده است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی تغییرات فاکتور رشد شبه انسولینی یک (IGF-1)، کورتیزول سرم و عملکرد بازیکنان زن بسکتبال با ویلچر به دنبال 8 هفته تمرین قدرتی بالاتنه بود.
مواد و روش کار: 18 بازیکن بسکتبال با ویلچر (سن=6/2±51/29 سال و وزن= kg59/14±35/66 ) به‌صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنیها به‌طور تصادفی به‌عنوان گروه کنترل(تمرینات معمول بسکتبال با ویلچر) و گروه تجربی (تمرینات منظم بسکتبال با ویلچر+ تمرینات قدرتی بالاتنه) انتخاب شدند. هر گروه در یک برنامه تمرین 8 هفته‌ای شرکت کرد. قبل و پس از 8 هفته تمرین، نتایج مقادیر سرمی فاکتور رشد شبه انسولینی یک، کورتیزول و آزمون‌های عملکردی با روشهای آماری تی تست مستقل، تی تست زوجی و کوواریانس تحلیل شد.
یافته‌ها: در فاکتور رشد شبه انسولینی-1، کورتیزول و آزمون عملکردی(مثل پرتاب پنالتی، پرتاب از زاویههای چپ و راست و پرتاب سه امتیازی) تفاوت معنی‌دار بین گروهی مشاهده نشد. اما عملکرد پرتاب بیس‌بالی در گروه تجربی به‌طور معنی‌داری بهتر از گروه کنترل بود (05/0>P).
بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس این نتایج می‌توان گفت تمرینات قدرتی بالاتنه در بازیکنان زن بسکتبال با ویلچر، مهارت‌های وابسته به قدرت را بهبود می‌بخشد، اما نمی‌تواند به آثار کاتابولیکی و یا آنابولیکی منجر شود. | fa_IR |
| dc.format.extent | 524 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ارومیه | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله مطالعات علوم پزشکی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Studies in Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | فاکتور رشد شبه انسولینی یک | fa_IR |
| dc.subject | کورتیزول | fa_IR |
| dc.subject | تمرین قدرتی بالاتنه | fa_IR |
| dc.subject | بسکتبال با ویلچر | fa_IR |
| dc.subject | فیزیولوژی | fa_IR |
| dc.title | بررسی تغییرات فاکتور رشد شبه انسولینی یک (IGF-I)، کورتیزول سرم و عملکرد بازیکنان زن بسکتبال با ویلچر به دنبال 8 هفته تمرین قدرتی بالاتنه | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | کارآزمایی بالینی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه زنجان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه زنجان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه زنجان | fa_IR |
| dc.citation.volume | 27 | |
| dc.citation.issue | 10 | |
| dc.citation.spage | 836 | |
| dc.citation.epage | 847 | |
