اثرات دوز جایگزینی لووتیروکسین بر میزان تراکم استخوان در خانم‌های مبتلا به هیپوتیروئیدی در سنین قبل از یائسگی

Abstract

پیش زمینه و هدف: مطالعات متعددی مبنی بر اثرات احتمالی لووتیروکسین بر کاهش دانسیته استخوانی در دسترس است، گرچه اثرات قطعی این دارو بر تراکم استخوانی هنوز کاملاً شناخته شده نیست. هدف این مطالعه بررسی اثرات دوزهای جایگزینی لووتیروکسین بر میزان تراکم استخوانی در خانم‌هایی با هیپوتیروئیدی اولیه در سن قبل از منوپوز در یک فاصله دو سال پس از دریافت دارو بود. مواد و روش‌ها: 50 خانم سن بین 40-25 سال با تشخیص هیپوتیروئیدی اولیه انتخاب شدند. بیمارانی که سابقه جراحی تیروئید، مصرف ید رادیو اکتیو داشتند از مطالعه حذف شدند. بیمارانی با سابقه سایر بیماری‌ها و یا مصرف داروهای موثر بر دانسیته استخوانی نیز از مطالعه حذف شدند. از تمام بیماران سنجش تراکم استخوان در ناحیه لومبار و گردن فمور به عمل آمد و سپس بیماران بر روی دوزهای جایگزینی لووتیروکسین با هدف نگهداری سطح TSH بین 5/2-5/0 قرار گرفتند و پس از دو سال مجدد سنجش تراکم استخوان برای تمام بیماران تکرار شد و نتایج تراکم سنجی قبل و بعد از درمان با لووتیروکسین با کمک SPSS 11.5 تجزیه و تحلیل شد و با روش paired t. test متغیرها قبل و بعد از درمان با یکدیگر مقایسه شدند. یافته‌ها: سن متوسط بیماران 3/5±4/34 سال بود. درصد تراکم استخوان در ناحیه لومبار قبل از درمان 2/15±8/78 درصد با متوسط 86/0 ± 4/1- T. Score: بود که بعد از درمان به درصد 6/13±4/78 و 57/0 ± 7/1- T. Score: تغییر یافت که این تغییر از نظر آماری معنی‌دار نبود. همچنین درصد تراکم استخوان در ناحیه گردن فمور قبل از درمان 04/13± 47/88 درصد و 07/1 ± 05/1- T. Score: بود که بعد از درمان به 8/7±92/0 درصد و T. Score به 88/0±94/0- تغییر یافت که این تغییرات از نظر آماری معنی‌دار نبود. تغییر در میزان Z. Score نیز در هیچ‌کدام از این نواحی معنی‌دار نبود. نتیجه گیری: درمان با لووتیروکسین در دوزهای جایگزینی در سن قبل از منوپوز در خانم‌های مبتلا به هیپوتیروئیدی اولیه باعث تغییر معنی‌داری در میزان تراکم استخوان نمی‌شود.