ساخت و ارزیابی خواص مورفولوژیکی، شیمیایی و زیست‌تخریب‌پذیری داربست نانو فیبری پلی-ال-لاکتیک-اسید (PLLA) و کاربرد آن در مهندسی بافت عصب

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: مهندسی بافت عصب یکی از امیدوارکننده‌ترین روش‌ها برای درمان ضایعات دژنراتیو سیستم عصبی مرکزی می‌باشد. توزیع سه‌بعدی و رشد سلول‌ها درون داربست متخلخل از اهمیت بالینی برای مهندسی بافت عصب برخوردار می‌باشد. داربست‌های مورداستفاده در مهندسی بافت علاوه بر عملکرد مناسب باید زیست سازگار، زیست‌تخریب‌پذیر و متخلخل نیز باشند. ما در این مطالعه به دنبال ساخت و مطالعه ویژگی‌های یادشده در داربست پلی-ال-لاکتیک-اسید (PLLA) به‌منظور کاربرد آن در مهندسی بافت عصب هستیم.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی نانو داربست PLLA با ساختار و مورفولوژی مناسب به‌وسیله روش الکتروریسی تهیه شد. از طیف‌سنجی مادون‌قرمز(FTIR, Fourier Transform Infrared) و میکروسکوپ الکترونی نگاره به ترتیب برای تعیین ساختار شیمیایی و فیزیکی داربست استفاده شد. همچنین میزان تخریب پذیری داربست طی 40 روز در داخل محلول فسفات بافرسالین (PBS) موردبررسی قرار گرفت. درنهایت سلول­های بنیادی جداسازی شده از مغز موش بالغ‌بر روی داربست کشت داده شد و نحوه اتصال و مورفولوژی آن‌ها توسط میکروسکوپ الکترونی بررسی گردید.یافته‌ها: نتایج کسب‌شده به‌وسیله مطالعات میکروسکوپ الکترونی نگاره نشان‌دهنده خصوصیات سطحی مناسب و نانو فیبری بودن داربست ساخته شده بود. طی آزمون تخریب ­پذیری، مشخص شد که نانو داربست PLLA از سرعت تخریب و خاصیت جذب آب مطلوبی برخوردار است و همچنین pH محیط را کمتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. درنهایت با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی، اتصال موفق سلول­های بنیادی و پیش ساز عصبی مغز موش بالغ کشت داده‌شده بر روی داربست موردبررسی و تأیید قرار گرفت.نتیجه‌گیری: از نتایج به‌دست‌آمده به نظر می‌رسد که نانو داربست PLLA بستر مناسبی برای کشت و تمایز سلول‌های بنیادی و پیش ساز عصبی بوده و روش به‌کاررفته روشی کارآمد در ساخت داربستی مناسب برای مهندسی بافت عصب می‌باشد.