اثر 8 هفته تمرین مقاومتی با و بدون دانه خرفه بر برخی از نشانگرهای آسیب کبد در زنان مبتلا به دیابت نوع 2

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: دیابت یک بیماری متابولیک است که از طریق استرس اکسیداتیو می‌تواند منجر به آسیب کبدی گردد. انجام فعالیت بدنی منظم و مصرف گیاهان داروئی به‌ویژه خرفه به علت داشتن ترکیبات ضدالتهابی ممکن است در کاهش آسیب مؤثر باشد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرین مقاومتی با و بدون دانه خرفه بر برخی از نشانگرهای آسیب کبد در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 بود.مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 28 نفر زن کم‌تحرک مبتلا به دیابت نوع 2 به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین، مکمل و تمرین+مکمل تقسیم شدند. تمرین مقاومتی با استفاده از سه نوع باند با مقاومت‌های مختلف، در 50-40 درصد یک تکرار بیشینه،3 بار در هفته به مدت 8 هفته انجام شد. آزمودنی‌های گروه مکمل و تمرین- مکمل روزانه 5/7 گرم دانه خرفه دریافت نمودند. نمونه خون ناشتا در پیش‌آزمون و پس‌آزمون، به دنبال 48 ساعت عدم فعالیت بدنی و مصرف خرفه و 12 ساعت ناشتایی جمع‌آوری شد. تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون t زوجی و مدل آماری تحلیل واریانس یک‌راهه انجام شد. سطح معنی‌داری p≤0.05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: 8 هفته تمرین مقاومتی یا مصرف دانه خرفه منجر به کاهش معنادار سطوح آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز و آلکالین فسفات در مقایسه با پیش‌آزمون شد. بااین‌وجود، اثربخشی رویکرد ترکیبی (تمرین+ مکمل) بر شاخص‌های فوق در مقایسه با استراتژی‌های مجزا (تمرین یا مکمل) به‌مراتب بهتر بوده است. همچنین کاهش معناداری در سطوح آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز و آلکالین فسفات در گروه تمرین یا مکمل، در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. درنهایت، کاهش معناداری در مقادیر آلانین ترانس آمیناز، آسپارتات ترانس آمیناز در گروه تمرین+مکمل در مقایسه با گروه تمرین یا مکمل وجود داشت p<0.05)).نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد استفاده از استراتژی‌های غیردارویی مانند؛ تمرینات مقاومتی و مصرف دانه خرفه، شاخص‌های مرتبط با آسیب کبدی در زنان مبتلا به دیابت نوع 2 را بهبود می‌بخشد.