نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدارابی, الهامfa_IR
dc.contributor.authorمرشدی, احمدfa_IR
dc.contributor.authorدلیرژ, نوروزfa_IR
dc.contributor.authorتوکمه‌چی, ، امیرfa_IR
dc.contributor.authorمکاری‌زاده, آرامfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:34:20Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:34:21Z
dc.date.available1399-08-21T22:34:20Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:34:21Z
dc.date.issued2014-02-01en_US
dc.date.issued1392-11-12fa_IR
dc.identifier.citationدارابی, الهام, مرشدی, احمد, دلیرژ, نوروز, توکمه‌چی, ، امیر, مکاری‌زاده, آرام. (1392). تأثیر پپتید وگلیکان-لیپوپلی ساکارید بر میزان تولید نیتریک اکساید توسط سلول‌های بنیادی مزانشیمال موش(MSC) و القا آپوپتوز در سلول‌های T فعال شده توسط این سلول‌ها. مجله مطالعات علوم پزشکی, 24(12), 696-1004.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-2063-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487436
dc.description.abstractپیش زمینه و هدف: سلول‌های بنیادی مزانشیمال، سلول‌های بالغی هستند که به عنوان سلول‌های پیش ساز غیر خون ساز و چند توانی معرفی می‌شوند. تحریک ویژه گیرنده‌ای شبه تول در سطح سلول‌های بنیادی مزانشیمال می‌توانند پاسخ‌های ایمنی ناشی از این سلول‌ها را به سمت فنوتیپ‌های پیش التهابی یا ضدالتهابی جهت دهی کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر پپتید وگلیکان-لیپوپلی ساکارید بر روی پلاریزه شدن سلول‌های بنیادی به سمت فنوتیپ ضد التهابی و القا آپوپتوز در سلول‌های T. مواد و روش کار: از استخوان فمور و تیبیا سوسپانسیون سلولی تهیه و به مدت 24ساعت انکوبه شدند. جداسازی سلول‌های بنیادی مزانشیمی با تمایل به چسبیدن به فلاسک صورت گرفت. پس از رسیدن سلول‌ها به تراکم70%، با آگونیست TLR در دو دوز بالا (10نانوگرم/میلی لیتر) و پایین (5نانوگرم/میلی لیتر) و به مدت 1و12 ساعت تیمار شدند. سپس مایع رویی سلول‌ها جهت اندازه گیری نیتریک اکساید جمع‌آوری شد. درصد آپوپتوز در سلول‌های T به روش فلو سایتومتری و رنگ‌آمیزی آکریدین – اورنج / پروپیوم آیداید (AO/PI) اندازه گیری شد.یافته‌ها: MSCها که در دوز پایین(5نانوگرم/میلی لیتر( و 12 ساعت انکوباسیون با آگونیست TLR4تیمار شده بودند افزایش معنی‌داری (p≤0.05) در آپوپتوز القا شده در سلول‌هایT در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. همچنین یافته‌ها افزایش معنی‌داری(p≤0.05) در میزان تولید نیتریک اکساید در دوز بالا (10نانوگرم/میلی لیتر) و 1ساعت انکوباسیونMSC های تیمار شده با آگونیست TLR4نسبت به گروه کنترل نشان دادند.بحث و نتیجه گیری: از پژوهش حاضر می‌توان نتیجه گرفت دوز آگونیست و مدت زمان تیمار سلول‌های بنیادی با آن می‌تواند تأثیرات مختلفی در فعالیت آپوپتوزی MSCها و تولید نیتریک اکساید داشته باشد. fa_IR
dc.format.extent301
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectآگونیست TLRfa_IR
dc.subjectسلول‌های بنیادی مزانشیمالfa_IR
dc.subjectآپوپتوزfa_IR
dc.subjectنیتریک اکسایدfa_IR
dc.subjectآناتومیfa_IR
dc.titleتأثیر پپتید وگلیکان-لیپوپلی ساکارید بر میزان تولید نیتریک اکساید توسط سلول‌های بنیادی مزانشیمال موش(MSC) و القا آپوپتوز در سلول‌های T فعال شده توسط این سلول‌هاfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentبخش میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی،دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentبخش میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی،دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentبخش میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی،دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.department، دانشگاه ارومیه، پژوهشکده آبزیان آرتمیا دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentبخش میکروب شناسی، دانشکده دامپزشکی،دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.citation.volume24
dc.citation.issue12
dc.citation.spage696
dc.citation.epage1004


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد