بررسی فراوانی ضایعات سفید رنگ حفره دهان و بروز تغییرات دیسپلاستیک به تفکیک ضایعات در بایگانی بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندان‌پزشکی تبریز بین سال‌های 90-1385

Abstract

پیش زمینه و هدف: ضایعات سفید حفره دهان، به دلیل اینکه یکی از تظاهرات بالینی سرطان دهان بوده و از طرف دیگر به این دلیل که شایع‌ترین ضایعه پیش سرطانی حفره دهان در این گروه قرار دارد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. هدف از مطالعه حاضر تعیین فراوانی ضایعات سفید رنگ حفره دهان و همچنین میزان بروز تغییرات دیسپلاستیک احتمالی در آن‌ها در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب‌شناسی دانشکده دندان‌پزشکی تبریز می‌باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، پرونده‌های موجود در بایگانی بخش آسیب‌شناسی دانشکده دندان‌پزشکی تبریز مربوط به سال‌های 1385 تا 1390 از نظر وجود ضایعات سفید حفره دهان مورد بررسی قرار گرفته، اطلاعات فردی و بالینی از پرونده‌ها استخراج و بررسی هیستوپاتولوژیک از نظر تعیین وجود یا عدم وجود دیسپلازی انجام گرفت. داده‌های به دست آمده به وسیله آمار توصیفی و آزمون مجذور کای و T-test به کمک نرم افزار آماری SPSS 15 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: از مجموع 808 پرونده مورد مطالعه 73 مورد (9 درصد) مربوط به ضایعات سفید دهانی بوده است. شایع‌ترین محل ابتلا، مخاط به اکال و زبان بوده و لیکن پلان شایع‌ترین ضایعه سفید بوده است. در 7 مورد (6/9 درصد) دیسپلازی گزارش شده بود که شش مورد آن مربوط به لکوپلاکیا بود. در بین ضایعات بدخیم شش مورد کارسینوم سلول سنگفرشی و یک مورد وروکوس کارسینوما گزارش شده بود. 2 / 69 درصد موارد دیسپلازی و بدخیمی در زبان بوده است. میانگین سنی مبتلایان به دیسپلازی و بدخیمی به طور معنی‌داری بیش از سایرین بوده است. بحث و نتیجه گیری: ضایعات سفید حفره دهان به ویژه ضایعات زبان در افراد مسن، باید از نظر وجود تغییرات بدخیمی، مورد بررسی دقیق قرار گیرند.