ارزیابی ارگونومیکی فراوانی و ریسک فاکتورهای اختلال عضلانی- اسکلتی دندان‌پزشکان متخصص دانشکده دندانپزشکی بابل در سال 1393

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: اختلال عضلانی- اسکلتی از شایع‌ترین صدمات شغلی در دندان‌پزشکان می‌باشد که ناشی از قرار گرفتن طولانی‌مدت نامناسب در یک وضعیت و انجام حرکات تکراری است لذا شناسایی ریسک فاکتورهای ایجاد درد ضروری به نظر می‌رسد. هدف مطالعه ارزیابی فراوانی و ریسک فاکتورهای اختلالات عضلانی- اسکلتی در دندان‌پزشکان متخصص دانشکده دندانپزشکی بابل بود.

مواد و روش‌ کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی به 64 نفر از اساتید دانشکده دندانپزشکی بابل در سال 1393 پرسشنامه نوردیک در ارتباط با فراوانی و ریسک فاکتورهای اختلال عضلانی- اسکلتی داده شد. سپس نتایج وارد SPSS(20) شده و با آنالیزهای آماری T- Test و مجذور کای دو تجزیه‌و‌تحلیل شد.

یافته‌ها: دندان‌پزشکان متخصص شامل 29 نفر مرد و 35 نفر زن بودند. میانگین سنی آن‌ها 43/7±16/38 سال بود. 9/61 درصد (39 نفر) درد در ناحیه ستون فقرات داشته و 1/38 درصد (24 نفر) فاقد درد بودند. بیشترین درد در ناحیه گردن سپس کمر گزارش شد. 4/97 درصد دندان‌پزشکانی که درد ستون فقرات داشتند به‌صورت نشسته کار می‌کردند. میانگین ساعت کاری در افرادی که درد داشتند بیشتر از افراد فاقد درد بود (04/0P=) بین سن، جنس، BMI و درد ستون فقرات ارتباط معنی‌داری وجود نداشت (5/0P=) بیشترین درد در گروه پروتز و کم‌ترین آن در پریو گزارش شد.

بحث و نتیجه‌گیری: به دلیل فراوانی نسبتاً بالای درد ستون فقرات در دندان‌پزشکان متخصص بنابراین اصلاح وضعیت کاری آنان و اقدامات آموزشی، ضروری به نظر می‌رسد. مهم‌ترین ریسک فاکتور اختلال عضلانی- اسکلتی میانگین ساعات کاری دندان‌پزشکان بیان شد.