نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدوپور, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorمصطفی قره باغی, پروینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:32:50Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:32:50Z
dc.date.available1399-08-21T22:32:50Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:32:50Z
dc.date.issued2013-03-01en_US
dc.date.issued1391-12-11fa_IR
dc.identifier.citationدوپور, معصومه, مصطفی قره باغی, پروین. (1391). ارتباط اختلال رشد درون رحمی با سطح هورمون‌های گونادوتروپین جفتی انسانی و پروتئین پلاسمایی وابسته به حاملگی. مجله مطالعات علوم پزشکی, 23(6), 628-635.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-1570-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/487329
dc.description.abstractپیش زمینه و هدف: اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس عوامل تعیین کننده عمده عوارض و مرگ و میر حین زایمان می‌باشند. روش‌های تشخیصی استاندارد مانند سونوگرافی دقیق می‌باشند، ولی نمی‌توانند به عنوان ابزار غربالگری بکار گرفته شوند. اخیراً ارتباط بین اختلال رشد درون رحمی و اختلال عملکرد جفت مطرح شده است؛ بنابراین هورمون‌های جفتی مانند زیرواحد بتای گونادوتروپین جفتی انسانی (β-HCG) و پروتئین پلاسمایی وابسته به حاملگی-آ (PAPP-A) ممکن است نشانگرهای زودرس خوبی برای پیش آگهی نامطلوب باشند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط احتمالی بین سطح سرمی β-HCG آزاد و PAPP-A طی سه ماهه اول بارداری با اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس می‌باشد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه هم‌گروهی، 1440 حاملگی تک قلوی طبیعی طی مدت 17 ماه در مرکز آموزشی-درمانی الزهرا تبریز بررسی شدند. سطح سرمی β-HCG آزاد و PAPP-A طی هفته‌های 14-10 بارداری به روش الیزا اندازه گیری شد. تمامی زنان تا زایمان پیگیری شده و بر اساس وجود یا عدم وجود اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس طبقه بندی شدند. سطح سرمی زیرواحد بتای گونادوتروپین جفتی انسانی β-HCG آزاد و پروتئین پلاسمایی وابسته به حاملگی-آ (PAPP-A) بین این گروه‌ها مقایسه شد. یافته‌ها: فراوانی موارد دچار اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس به ترتیب 4/4 و 2/7 درصد بود. سطوح سرمی متوسط β-HCG آزاد و PAPP-A به ترتیب 7/2±6/2 (دامنه 8/10-1/0، میانه 9/0) و 6/2±4/2 (دامنه 9/8-1/0، میانه 9/0) MoM بود. میانه سرمی β-HCG آزاد در حاملگی‌های طبیعی و دچار اختلال رشد درون رحمی به ترتیب 1 و 9/0 MoM بود (587/0=p). میانه سطح سرمی PAPP-A به طور معنی‌داری در بیماران دچار اختلال رشد درون رحمی پایین‌تر بود (7/0 در برابر 9/0 MoM، 044/0=p). بهترین نقطه برش در این زمینه MOM 79/0≥ با حساسیت 51 و ویژگی 54 درصد محاسبه شد. میانه سرمی β-HCG آزاد در هر دو حاملگی‌های طبیعی و زودرس 9/0 MoM بود (236/0=p). میانه سطح سرمی PAPP-A به طور معنی‌داری در بیماران دچار زایمان زودرس پایین‌تر بود (7/0 در برابر 4/2 MoM، 044/0=p). بهترین نقطه برش در این زمینه MOM 85/1≥ با حساسیت 58 و ویژگی 57 درصد محاسبه شد.  نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که کاهش سطح سرمی PAPP-A و نه β-HCG آزاد طی سه ماهه اول بارداری با اختلال رشد درون رحمی و زایمان زودرس همراه است. fa_IR
dc.format.extent163
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectاختلال رشد درون رحمیfa_IR
dc.subjectزیرواحد بتای گونادوتروپین جفتی انسانیfa_IR
dc.subjectپروتئین پلاسمایی وابسته به حاملگی-آ.fa_IR
dc.subjectآناتومیfa_IR
dc.titleارتباط اختلال رشد درون رحمی با سطح هورمون‌های گونادوتروپین جفتی انسانی و پروتئین پلاسمایی وابسته به حاملگیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیماری‌های زنان، بیمارستان الزهرای تبریز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیماری‌های زنان، بیمارستان الزهرای تبریز، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue6
dc.citation.spage628
dc.citation.epage635


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد