بررسی اثرات پانسمانهای نانوفیبری حاوی کیتوزان در ترمیم زخم در مدل موش سوری

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: ترمیم و بهبود زخم و آسیب بافتی چالش بزرگی در علم پزشکی می­باشد. نوع پانسمان عامل مهمی در بهبود زخم، پیشگیری از عفونت موضعی و تشکیل اسکار می­باشد. پانسمان‌های حاوی فاکتورهای محرک رشد، آنتی‌بیوتیک، مواد ضد‌عفونی‌کننده و آنتی‌اکسیدان، نقش مؤثری در کاهش اسکار زخم و کمک به تسریع فرایند ترمیم دارند. روش الکتروریسی (Electrospinning) با تولید نا­نو‌‌‌‌الیافی ‌که‌ دارای نانو توپوگرافی سطحی­، تراکم و ساختار سه‌بعدی ‌مناسب می­باشد، روشی کارآمد در جهت تولید بستر برای مهندسی بافت و ترمیم زخم می­باشد. هدف از این طرح، استفاده از روش الکتروریسی در ساخت پانسمان‌های حاوی کیتوزان جهت بهبود زخم و ترمیم بافت می­باشد. مواد و روش‌ کار: پانسمان با استفاده از روش الکتروریسی تهیه شد. خصوصیات فیزیک و شیمیایی پانسمان‌ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونیکی موردبررسی قرار گرفت. کارایی این پانسمان‌ها درترمیم زخم مدل موش سوری بررسی شد. یافته‌ها: پانسمان حاوی کیتوزان به علت ساختار نانوفیبری خود داربست مناسبی برای رشد و ترمیم سلول‌های پوستی می­باشد و باعث کاهش تراکم سلول‌های التهابی، افزایش ضخامت لایه اپیدرم و تسریع در بهبود و انقباض زخم گردید. بحث و نتیجه‌گیری: پانسمان‌های نانوفیبری حاوی کیتوزان می­تواند روش مناسبی برای درمان و تسریع بهبود زخم‌های پوستی باشد.