تأثیر یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی دایره‌ای با شدت‌های مختلف 1RM بر مقادیر پپتیدها/پروتئین‌های اورکسیژنیک NPY و گرلین در دانشجویان مرد سالم

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: تأثیر فعالیت ورزشی بر پپتیدهای تنظیم‌گر اشتها از موضوعات موردبحثی است که می‌تواند به یافتن راهکارهای پیشگیرانه و درمانی چاقی کمک کند. بااین‌حال در این مورد اطلاعات زیاد نیست ازاین‌رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت ورزشی مقاومتی دایره با شدت‌های مختلف بر مقادیر نروپپتید وای (NPY) وگرلین در دانشجویان مرد سالم است.مواد و روش کار: به‌منظور انجام این پژوهش،27 نفر دانشجوی مرد با میانگین و انحراف استاندارد سن (1.78 ±21.40)، قد (0.045±1.72)، وزن (5.39±68.85) و BMI (1.11 ±22.99) انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی ساده به سه گروه با شدت‌های 40درصد (9 n= )، 60درصد (9n=) و 80درصد(9n= ) 1RM تقسیم شدند. برنامه مقاومتی دایره‌ای شامل اکستنشن تنه، اسکات 90 درجه، پرس سینه، فلکشن زانو، پرس سر شانه ایستاده، جلو بازو با هالتر، دراز نشست، پشت بازو با هالتر، لیفت مرده، پاروی نشسته بود. تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون‌های ANOVA یک‌سویه و t جفتی و نرم‌افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.یافته‌ها: فعالیت ورزشی مقاومتی دایره‌ای در شدت‌های متفاوت تأثیر فزاینده‌ای بر گرلین و NPY داشت و بین میانگین متغیرها در سه شدت فعالیت ورزشی، تفاوت معنی‌داری بعد از برنامه وجود نداشت (گرلین: 0.96P=، NPY: 0.531P=). در رابطه با تأثیر درون‌گروهی، برنامه مقاومتی با شدت 60درصد بر گرلین (0.009P=) و برنامه 80درصد بر NPY (0.002P=) معنی‌دار بود.نتیجه‌گیری: بین تأثیر یک جلسه ورزش مقاومتی با شدت‌های مختلف بر سطوح گرلین و NPY تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، امَا با افزایش شدت، تغییرات فزاینده گرلین و NPY بیشتر مشاهده شد.