نقش پیشگویی‌کننده سطح مالون‌دی‌آلدئید در بروز زایمان زودرس و سقط‌جنین- قاین 1397 مطالعه مورد-شاهد

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: حاملگی همراه با تغییرات بیوشیمیایی در بدن و افزایش تقاضای انرژی می‌باشد که در نتیجه آن احتمال ایجاد استرس اکسیداتیو، از طریق گونه‌های آزاد اکسیژن افزایش می‌یابد. عوامل مختلفی در بارداری مادر را مستعد استرس اکسیداتیو می‌کنند بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی نقش پیشگویی‌کننده افزایش مالون‌دی‌آلدئید (یکی از نشانگرهای استرس اکسیداتیو) در بروز زایمان زودرس و سقط‌جنین انجام شد. مواد و روش‌ کار: این مطالعه تحلیلی (مورد-شاهد) در شهرستان قاین بر روی 43 زن باردار ‌ انجام شد. افراد موردمطالعه به دو گروه باردار همراه با عامل خطر (20 نفر) و باردار بدون عامل خطر (23 نفر) تقسیم شدند. سابقه سقط، مرده‌زایی و زایمان زودرس به‌عنوان عوامل خطر استرس اکسیداتیو در نظر گرفته شد. به‌منظور اندازه‌گیری سطح مالون دی آلدئید از روش اسپکتوفتومتری استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سطح MDA در زنان باردار همراه عامل خطر (82/13) به‌طور معنی‌داری بالاتر از زنان باردار بدون عامل خطر (39/8) بود (001/ 0p=). میانگین MDA در زنان با زایمان زودرس (74/16) نسبت به زنان با زایمان به‌موقع (59/9) به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (001/ 0p=). همچنین میانگین MDA به ترتیب در گروه سابقه سقط (31/14) بیشتر از گروه با سابقه زایمان زودرس (22/13) و باردار سالم (39/8) بود (001/ 0p=). بحث و نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که استرس اکسیداتیو و سطح MDA می‌تواند به‌عنوان یک عامل خطر زایمان زودرس و سقط‌جنین در نظر گرفته شود.