بررسی میزان موفقیت در جاگذاری 180 پیچ پدیکولار بکاررفته در شکستگی‌های ناپایدار ستون فقرات توراکولومبار با استفاده از رادیوگرافی ساده در حین عمل جراحی

Abstract

پیش زمینه و هدف: شکستگی­های ناپایدار ستون فقرات توراکولومبار به طور شایع در اثر تروماهای وارده به ستون فقرات با علل مختلف به وجود می­آیند. جهت پایدار کردن این شکستگی­ها از فیکساسیون ستون فقرات به روش posterior pedicular scrowing استفاده می­شود.امروزه این روش در اکثر مراکز جراحی ستون فقرات و جراحی اعصاب در حال متداول شدن است. این مطالعه میزان درستی و یا نادرستی جاگذاری پیچ­ها توسط رادیوگرافی ساده در حین عمل جراحی و عوارض حین عمل جراحی و بعد از آن­را بررسی می­کند.مواد و روش کار: در 35 بیمار دچار شکستگی ناپایدار ستون فقرات با استفاده از رادیوگرافی ساده ستون فقرات و لندمارک­های آناتومیک در حین عمل جراحی جهت تعبیه نمودن سیستم فیکساسیون 180 پیچ پدیکولار جاگذاری شده است. در تمام این بیماران در سه مرحله رادیوگرافی انجام و در نهایت اصلاح نقطه ورود پیچ­ها و مسیر عبور پیچ­ها صورت گرفته است. در تمام این مراحل میزان درستی و نادرستی نقطه ورود و مسیر عبور پیچ یادداشت و در نهایت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.یافته­ها: در مرحله اول از 180 میله راهنمای جاگذاری شده با استناد به x-Ray ستون فقرات اولیه و لندمارک­های آناتومیک 30 مورد وضعیت نامناسب و غیرقابل قبول داشتند. در مرحله دوم پس از اصلاح نقطه ورود و اصلاح مسیر، 10 مورد از پیچ­های جاگذاری شده وضعیت غیر قابل قبول داشتند که پس از اصلاح و تعویض پیچ­ها در x-Ray کنترل فقط 3 مورد وضعیت نامناسب ولی قابل قبول داشتند. در حین عمل جراحی و بعد از آن هیچ­گونه عارضه عصبی و عروقی وجود نداشت.بحث و نتیجه گیری: جاگذاری مناسب و قابل قبول پیچ­های پدیکولار با در نظر گرفتن قطر و طول پدیکول­ها و جسم مهره­ها و پوزیشن مهره­های آسیب دیده و سالم نسبت به همدیگر با استفاده از رادیوگرافی ساده درحین عمل جراحی و آشنایی به لند مارک­های آناتومیک ستون فقرات میسر است.