بررسی اثر دیابت القا شده با استرپتوزوتوسین و درمان با سولفات روی و وانادیم بر سیستم تولید مثلی

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: دیابت شیرین باعث تغییرات بافتی بیضه می‌شود. هدف این مطالعه بررسی اثر مصرف خوراکی هم‌زمان سولفات روی و وانادیم بر آسیب بیضه‌ای در موش‌های صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین (STZ) بود.

مواد و روش‌ کار: در این مطالعه پنج گروه حیوان انتخاب، در سه گروه با تزریق استرپتوزوتوسین، دیابت قندی با قند خون mg/dL 600-500 ایجاد و به مدت 60 روز تحت درمان قرار گرفتند. گروه اول از آب معمولی استفاده کردند. گروه دوم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و گروه سوم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و با سولفات وانادیم با دوز mg/ml1 در آب آشامیدنی تیمار شدند. گروه چهارم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و با سولفات روی با دوز mg/ml25/0 در آب آشامیدنی تیمار شدند. گروه پنجم با تزریق داخل صفاقی mg/kg40 استرپتوزوتوسین (STZ) دیابتی و با محلول ترکیبی سولفات روی و وانادیم با دوز mg/ml1 و mg /ml25/0 در آب آشامیدنی تیمار شدند. آسیب بیضه‌ای با رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین بررسی شد.

یافته‌ها: سولفات روی و وانادیم و ترکیب این دو باعث کاهش سطح گلوکز پلاسما می‌شود. سولفات وانادیم اسپرماتوژنز و قطر لوله‌های سمینی فروس را در موش‌های دیابتی کاهش می‌دهد و ترکیب خوراکی سولفات روی و وانادیم در موش‌هایی دیابتی اسپرماتوژنز و قطر لوله‌های سمینی فروس را افزایش می‌دهد.

بحث و نتیجه‌گیری: سولفات روی علاوه بر کاهش آسیب‌های بیضه‌ای در موش‌های صحرایی نر دیابتی شده، اثرات منفی سولفات وانادیم بر روی بیضه را خنثی می‌کند.