نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحاجعلیلو, مهرزادfa_IR
dc.contributor.authorتقی زادیه, علیfa_IR
dc.contributor.authorخبازی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorقربانی حق جو, امیرfa_IR
dc.contributor.authorاسدزاده, میناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:28:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:28:35Z
dc.date.available1399-08-21T22:28:34Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:28:35Z
dc.date.issued2016-09-01en_US
dc.date.issued1395-06-11fa_IR
dc.identifier.citationحاجعلیلو, مهرزاد, تقی زادیه, علی, خبازی, علیرضا, قربانی حق جو, امیر, اسدزاده, مینا. (1395). بررسی تغییرات اسپیرومتری و علایم بالینی ریوی در بیماران اسکلرودرمی تحت درمان با سیکلوفسفامید وریدی. مجله مطالعات علوم پزشکی, 27(6), 466-475.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-3199-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/486970
dc.description.abstractپیش‌زمینه و هدف: اسکلرودرمی بیماری سیستمیک با تظاهرات گوناگون در ارگان‌های مختلف است. در بین این ارگان‌ها، ریه‌ها به‌طور شایع درگیر می‌شوند و درگیری ممکن است پیش‌رونده و شدید باشد. داروهای مختلفی در بیماران دچار اسکلرودرمی و درگیری ریوی پیشنهاد و مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، ولی کارایی و اثربخشی آن‌ها متفاوت بوده و تصمیم‌گیری نهایی در خصوص استفاده از آن‌ها را دشوار ساخته است. سیکلوفسفامید نمونه‌ای از این داروها است. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثیر درمانی این دارو در بیماران با اسکلرودرمی و درگیری ریوی می‌باشد. مواد و روش‌ کار: 20 بیمار اسکلرودرمی با اختلال پارانشیمی ریه داروی سیکلوفسفامید را به فرم وریدی (۷۵۰ میلی‌گرم به ازای هر مترمربع از سطح بدن) به مدت شش ماه همراه با دوز کاهش یابنده پردنیزولون (۲۰-۵/۷ میلی‌گرم روزانه) و آزاتیوپرین (۲ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) پس از قطع سیکلوفسفامید، دریافت نمودند. Transition Dyspnea Index (TDI)، Forced Vital Capacity (FVC)، Total Lung Capacity (TLC)، 17 revised Rodnan Score، ابتدای درمان، 3 و ۶ ماه پس از آغاز درمان برای تمام بیماران موردمطالعه، انجام شد. یافته‌ها: شش ماه پس از درمان، تغییرات معنی‌دار در FVC (p=0.55)،TLC (p=0.39)،FEV1 (p=0.27)،17 revised Rodnan Score (0.98=p) مشاهده نگردید. همچنین TDI نیز در طی شش ماه درمان تغییرات معنی‌داری نشان نداد (p=0.79). بررسی بر اساس نوع آنتی‌بادی نیز حاکی از عدم تفاوت معنی‌داری در مقادیر TDI می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: تجویز سیکلوفسفامید داخل وریدی در درمان اسکلرودرمی همراه با درگیری ریوی در بیماران مطالعه ما تأثیرات چشمگیری در عملکرد ریوی، تظاهرات بالینی نداشت که مشابه بسیاری از مطالعات انجام‌شده در این زمینه است.fa_IR
dc.format.extent493
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectاسکلرودرمیfa_IR
dc.subjectبیماری ریویfa_IR
dc.subjectسیکلوفسفامیدfa_IR
dc.subjectروماتولوژیfa_IR
dc.titleبررسی تغییرات اسپیرومتری و علایم بالینی ریوی در بیماران اسکلرودرمی تحت درمان با سیکلوفسفامید وریدیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue6
dc.citation.spage466
dc.citation.epage475


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد