تعیین اثربخشی نوروفیدبک در کاهش اضطراب و شدت علائم بیماران با سندرم روده تحریک پذیر (IBS)

Abstract

پیش‌زمینه و هدف: سندرم روده تحریک‌پذیر، یک اختلال عملکردی دستگاه گوارش است که عوامل روان‌شناختی ازجمله اضطراب، در تحریک و تشدید آن نقش بسزایی دارند. پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی نوروفیدبک به‌عنوان درمانی روان‌شناختی، در کاهش اضطراب و شدت علائم بیماران با سندرم روده تحریک‌پذیر، انجام شد. مواد و روش‌ کار: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی (پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه‌ی آماری پژوهش حاضر شامل تمامی زنانی می‌باشد که به دلیل مشکلات گوارشی به مراکز درمانی شهر تهران رجوع کرده و توسط پزشک فوق تخصص گوارش و بر اساس معیارهای Rome III، تشخیص سندرم روده تحریک‌پذیر را دریافت نمودند. بدین منظور، 30 زن مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مراجعه‌کننده به یک کلینیک فوق تخصصی گوارش به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گـروه آزمـایش بـه مـدت 20 جلسه‌ی 45 دقیقه‌ای، 2 روز در هفتـه، تحت درمان نوروفیدبک قرار گرفت و گروه کنترل در لیسـت انتظار باقی ماند. هر دو گـروه در شرایط پیش‌آزمون و پس‌آزمون بـا پرسشنامه اضطراب صفت-حالت اسپیلبرگر (STAI-Y) و شاخص شدت علائم سندرم روده تحریک‌پذیر (IBSSI) ارزیابی شدند و خط پایـه امـواج مغـزی آن‌ها ثبت گردید. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره (MANCOVA)، انجام گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که نوروفیدبک منجر به کاهش شدت علائم سندرم روده تحریک‌پذیر شده است (01/0p<). همچنین، نوروفیدبک در کاهش اضطراب حالت (01/0p<) و صفت (05/0p<) و افزایش دامنه امواج مغزی آلفا (01/0p<)، مؤثر واقع شد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که نوروفیدبک بر بهبود اضطراب و شدت علائم سندرم روده تحریک‌پذیر مؤثر بوده و روشی مناسب با عوارض جانبی بسیار محدود و تأثیر درمانی بلندمدت برای این بیماران است.