بررسی فراساختاری، مورفولوژیک و موفومتریک اثرات مزمن کلراید آلومینیوم برروی بافت کبد خرگوش

Abstract

پیش زمینه و هدف: آلومینیوم یک فلز پر مصرف است که باعث ایجاد اختلالات بسیاری در ارگان‌های مختلف بدن می‌شود. در این تحقیق اثرات کلراید آلومینیوم در طولانی مدت به صورت فراساختاری، مورفولوژیک و مورفومتریک بر روی بافت کبد خرگوش مورد ارزیابی قرار گرفته است. مواد و روش کار: 20 سر خرگوش در دو گروه کنترل و تحت مطالعه به تعداد مساوی قرار داده شدند. 12. 5 mg/kg کلراید آلومینیوم به گروه تحت مطالعه و به همان مقدار آب دیونیزه در مدت 7 هفته به صورت داخل صفاقی و در شرایط بیهوشی تزریق شد. مقاطع بافتی برای بررسی میکروسکوپ الکترونی و نوری با روش استاندارد تهیه شدند. مطالعه همزمان کمی و کیفی با بررسی تصاویر تهیه شده انجام شد و با استفاده از آنالیز آماری مورفومتری شدند. یافته‌ها: از لحاظ مورفولوژیکی ارتشاح سلول‌های لمفوسیتی، تغییر چربی در پارانشیم کبد، افزایش بافت همبند رشته‌ای در پیرامون ورید چه مرکزی و از لحاظ فراساختاری واکوئوله شدن میتوکندری، دژنره شدن شبکه اندوپلاسمیک خشن و هتروکروماتیک شدن هسته هپاتوسیت‌ها مشاهده شد. مورفومتری نیز کاهش معنی‌دار ( p<0. 05 ) نصف قطر لوبول ها و نسبت‌های حجمی ارگانل‌های هپاتوسیت‌ها در گروه تیمار نسبت به کنترل نشان داد. بحث و نتیجه گیری: تحقیقات پیشین نشان دهنده اثرات مختلف بافتی آلومینیوم از طرق متفاوت مثل پر اکسیداسیون لیپیدها، آسیب به غشای پایه سلولی و آسیب DNA می‌باشد. در تحقیق حاضر احتمالا تولید رادیکال‌های آزاد، اختلال در متابولیسم گلیکوژن و پروتئین از مهم‌ترین علل آسیب توسط آلومینیوم باشد.