نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحمدزاده, رامینfa_IR
dc.contributor.authorروشن میلانی, شیواfa_IR
dc.contributor.authorصبوری, احسانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T22:27:48Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T22:27:49Z
dc.date.available1399-08-21T22:27:48Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T22:27:49Z
dc.date.issued2010-03-01en_US
dc.date.issued1388-12-10fa_IR
dc.identifier.citationاحمدزاده, رامین, روشن میلانی, شیوا, صبوری, احسان. (1388). بررسی تاثیر استرس بی حرکتی دوران بارداری بر روی رفتارهای صرعی فرزندان در موش‌های صحرایی. مجله مطالعات علوم پزشکی, 20(4), 1-9.fa_IR
dc.identifier.issn2717-008X
dc.identifier.urihttp://umj.umsu.ac.ir/article-1-858-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/486902
dc.description.abstractپیش زمینه و هدف: مطالعات قبلی حکایت از آن دارند که استرس باعث تشدید تشنج در صرع می‌شود. اما روشن نیست استرس به چه میزان و با چه مکانیسمی رفتارهای صرعی را تشدید می‌کند. در مطالعه حاضر، اثر غیر مستقیم استرس بی حرکتی موش‌های صحرایی باردار، بر رفتارهای صرعی فرزندان آن‌ها بررسی شده است. مواد و روش کار: موش‌های صحرایی ماده (20±200 گرمی) در دو گروه قرار گرفتند: 1. موش‌های صحرایی حامله دست نخورده (گروه کنترل)، 2. موش‌های صحرایی حامله استرس دیده (گروه استرس). موش‌های صحرایی گروه استرس در روز 15 حاملگی در داخل لوله Plexiglas با توا‌تر 2 بار در روز، هر بار به مدت یک ساعت، تا 3 روز متوالی بی‌حرکت نگه داشته شدند. در ادامه، در روز 25 بعد زایمان، به توله‌های هر دو گروه پیلوکارپین (mg/kgs،c150) تزریق شد تا رفتارهای صرعی القا گردد. سپس، رفتار هرتوله به مدت 120 دقیقه مشاهده و توسط دوربین دیجیتال ثبت شد. ِیافته­ها: رفتارهای صرعی فرزندان گروه استرس تغییرات معنی­داری نسبت به فرزندان گروه کنترل داشت: مدت زمان تا شروع اولین رفتار صرعی در فرزندان گروه کنترل 57/0± 35/5 دقیقه بود که در فرزندان گروه استرس به 43/0±21/3 دقیقه کاهش معنی­داری یافت. میانگین دفعات و طول مدت حملات تونیک-کلونیک در فرزندان گروه کنترل به ترتیب 5 بار و به مدت 53/0 دقیقه بود که در فرزندان گروه استرس به 2/8 بار و به مدت 29/1 دقیقه افزایش معنی­داری یافت. میزان مرگ و میر حملات نیز افزایش 4/21درصدی در فرزندان گروه استرس نشان داد. نتیجه گیری: استرس دوران بارداری موش‌های صحرایی می‌تواند باعث تشدید رفتارهای صرعی در فرزندان آن‌ها شود، ولی کشف مکانیسم نیاز به بررسی بیشتری دارد. fa_IR
dc.format.extent260
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.relation.ispartofمجله مطالعات علوم پزشکیfa_IR
dc.relation.ispartofStudies in Medical Sciencesen_US
dc.subjectاسترس بی حرکتیfa_IR
dc.subjectرفتار صرعیfa_IR
dc.subjectتشنجfa_IR
dc.subjectپیلوکارپینfa_IR
dc.subjectبارداریfa_IR
dc.subjectموش صحراییfa_IR
dc.subjectآناتومیfa_IR
dc.titleبررسی تاثیر استرس بی حرکتی دوران بارداری بر روی رفتارهای صرعی فرزندان در موش‌های صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي(توصیفی- تحلیلی)fa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه پیام نوراصفهانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue4
dc.citation.spage1
dc.citation.epage9


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد