بررسی تأثیر نگهداری سگ و گربه در ابتلا به توکسوکاریازیس

Abstract

مقدمه: توکسوکاریازیس یک بیماری زئونوز بوده که بوسیله مهاجرت یا حضور لاروهای توکسوکارا کنیس یا توکسوکارا کتی در بافت‌ها یا اندام‌ها ایجاد می‌شود. انسان از طریق خوردن مواد غذایی آلوده به تخم انگل یا گوشت خام یا نیم پخته (میزبانان پاراتنیک) حاوی لارو انگل به توکسوکاریازیس مبتلا می‌شود. این مطالعه با هدف تعیین میزان آلودگی به توکسوکارا در صاحبان سگ و گربه و مقایسه آن با میزان آلودگی در افرادی که سابقه نگهداری از این حیوانات را نداشتند، انجام شد. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، بخش عمده ای از صاحبان سگ و گربه در مواجهه با انگل بودند. آموزش صاحبان سگ و گربه و ارتقاء سطح آگاهی آنها در مورد راه‌های انتقال عفونت و بررسی آلودگی سگ و گربه و جلوگیری از آلودگی آنها توصیه می‌گردد. یافته‌ها: درمجموع تعداد 162 نمونه (94 نمونه درتماس و 68 نمونه بدون تماس باسگ وگربه) دارای آنتی بادی ضدتوکسوکارا بودند. ازمجموع 558 فرد نمونه گیری شده (235 نفر مذکر و323 نفر مونث) 396 نفر(96/70%) منفی و162 نفر (03/29%) مثبت بودند. ارتباط آماری معنی‌داری بین میزان آلودگی به توکسوکارا و جنسیت وجود نداشت (275/ 0P=). مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی– تحلیلی 558 نفر (405 نفر بدون تماس با سگ و گربه و153 نفر در تماس با سگ و گربه) از افراد بین 20-2 سال شهرستان تبریز در سال 1388 به روش تصادفی انتخاب و نمونه گیری گردیدند. نمونه های سرمی تهیه شده از آنان از نظر وجود آنتی بادی ضد توکسوکارا با استفاده از روش الایزا مورد بررسی قرارگرفت و داده ها با استفاده از آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل گردید.