اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش اضطراب بیماران کرونر قلبی: با پیگیری دو ماهه

Abstract

مقدمه: از مسائل مهمی که بیماران قلبی با آن روبرو هستند مشکلات روحی و روانی همچون اضطراب می باشد، که تقریباً 65 درصد بیماران آن را تجربه می کنند و به همین سبب موجب تأخیر در بازگشت به کار، کاهش کیفیت زندگی و افزایش خطر مرگ می شود. هدف از این پژوهش تعیین و مقایسه میانگین اضطراب مبتلایان قبل، بعد و دو ماه بعد از مداخله در دو گروه (کنترل و آزمایش) بود. بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر میزان اضطراب مبتلایان و تداوم اثر آن، به کارگیری این روش در همه‌ سطوح پیشگیری و درمان مبتلایان به بیماریهای جسمی ضروری بنظر می رسد. یافته‌ها: با توجه به یافته ها ملاحظه شد که اضطراب مبتلایان بعد و دو ماه بعد از مداخله کاهش قابل توجهی در مقایسه با قبل از مداخله داشته است و با سطح 01/0< P در گروه آزمایش تفاوت آماری معنی داری مشاهده گردید. مواد و روش‌ها: این پژوهش، مطالعه ای آزمایشی، دو گروهی و سه مرحله ای است که بر روی 40 مرد مبتلا به بیماری کرونر قلب که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه‌ اضطراب بک بود و به منظور دستیابی به نتایج از نرم افزار19 SPSS و تحلیل کوواریانس استفاده شد. شرکت کنندگان در این پژوهش قبل، بعد و در دوره پیگیری مداخله به کمک پرسشنامه‌ اضطراب بک مورد بررسی قرار گرفتند.