اثرات تزریق محیطی عصاره بابونه بر علایم قطع مصرف مرفین در موش سفید صحرایی

Abstract

مقدمه:گیاه بابونه(Matricaria chamomilla) دارای فلاونوئید آپی ژنین می‌باشد که از خود اثرات شبه بنزودیازپینی نشان می‌دهد و بنابراین ممکن است در درمان ترک اعتیاد مفید باشد. در این تحقیق اثرات تزریق محیطی( درون صفاقی )عصاره هیدروالکلی بابونه بر علایم قطع مصرف مرفین در موش سفید صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. بحث و نتیجه‌گیری: تزریق درون صفاقی عصاره بابونه می‌تواند علائم مهم سندرم ترک اعتیاد به مرفین را در موش صحرایی کاهش دهد. بنابر این لازم است اجزای موثر آن شناسایی و اثر آن در انسان نیز مورد بررسی قرار گیرد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تزریق درون صفاقی عصاره بابونه هرسه دوز تجویز شده، میزان بروزعلایم ترک مانند پریدن و بالارفتن را به صورت وابسته به دوز کاهش داد(001/0< P) مواد و روش‌ها: 24 موش نر (200تا250گرم) از نژاد ویستار انتخاب و با تزریق مرفین بصورت روزی دو بار به مدت 7 روز معتاد شدند. سپس موش ها به 4 گروه 6 تایی تقسیم شدند: گروه کنترل، که سالین و سه گروه بابونه، که عصاره بابونه(10،25و50 میلی گرم بر کیلوگرم)،30 دقیقه قبل از تزریق نالوکسان(5 میلی گرم بر کیلوگرم) به صورت درون صفاقی دریافت کردند.در تمام گروه ها 3ساعت بعد از آخرین تزریق مرفین، نالوکسان تزریق وعلائم ترک همچون پریدن و بالارفتن برای 30 دقیقه مطالعه شد. داده ها به دست آمده با انجام آزمون ANOVA مورد بررسی قرار گرفت.