آپی ژنین باعث بهبود عملکرد قلبی و کاهش سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین در موش صحرایی نر می شود

Abstract

مقدمه: دوکسوروبیسین در درمان بدخیمی­هایی شامل لنفوما، لوکمیا و سرطان پستان استفاده می­شود. سمیت قلبی، عارضه جانبی اصلی این دارو است. آپی­ژنین یک فلاونوئید دارای خواص آنتی­اکسیدانی، ضد التهابی و ضد توموری است. هدف این مطالعه بررسی اثرات آپی­ژنین بر سمیت قلبی ناشی از دوکسوروبیسین است.

مواد و روش ­ها: 60 سر موش صحرایی نر ویستار در 6 گروه تقسیم شدند. سمیت قلبی با تزریق 6 نوبت دوکسوروبیسین (mg/kg, ip2) در 12 روز ایجاد گردید. گروه­های تحت درمان همزمان با القای مدل سمیت قلبی، آپی­ژنین را با دوزهای mg/kg 25، 50 و 75 به صورت خوراکی به مدت 12 روز دریافت کردند.

یافته­ ها: EF و FS در گروه آپی‌ژنین (mg/kg 25) نسبت به گروه سمیت قلبی افزایش معنی­دار (05/0>P) و LVEDs، LDH و CK-MB در گروه آپی‌ژنین (mg/kg 25) نسبت به گروه سمیت قلبی کاهش معنی­دار نشان داد (05/0>P).

بحث و نتیجه­ گیری: آپی­ژنین مانع افزایش LDH و CK-MB، جلوگیری از کاهش میزان EF و FS و بهبود تغییرات بافتی قلب شده و باعث کاهش آسیب ناشی از سمیت قلبی توسط دوکسوروبیسین می­ گردد.