نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحسنوند, بهمنfa_IR
dc.contributor.authorکرمی, کبریfa_IR
dc.contributor.authorخدادای, عبداللهfa_IR
dc.contributor.authorولی‌پور, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T21:49:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T21:49:57Z
dc.date.available1399-08-21T21:49:57Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T21:49:57Z
dc.date.issued2011-12-01en_US
dc.date.issued1390-09-10fa_IR
dc.identifier.citation(2011). scientific magazine yafte, 13(3), 75-81.en_US
dc.identifier.issn1563-0773
dc.identifier.urihttp://yafte.lums.ac.ir/article-1-565-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/483748
dc.description.abstractمقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر تمرینات استقامتی و قدرتی بر میزان هموگلوبین گلکوزیله و قند خون ناشتای بیماران دیابتی نوع دوم در سال 88 در شهر خرم آباد انجام شده است. بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می دهد تمرین استقامتی باعث کاهش سطح هموگلوبین گلیکوزیله شده، درصورتیکه تمرینات قدرتی میزان آن را به طور معنی داری کاهش نداد و به نظر می رسد این تمرینات بیشتر باعث تغییر معنادار این فاکتور شده است. یافته‌ها: 29 نفر از آزمودنی ها در سه گروه تمرینات را تا پایان انجام دادند. میانگین سن، وزن، شاخص توده بدنی و میزان مصرف دارو در سه گروه تفاوت معنی دار آماری نشان نداد (76/0p=).کاهش هموگلوبین گلیکوزیله در گروه استقامتی قبل و پس از آزمون، تفاوت معنی داری نشان داد (02/0p= ). اما در گروه کنترل و تمرینات قدرتی، تغییرات تفاوت معنی دار نشان نداد . قند خون ناشتا پس آزمون در گروه استقامتی و قدرتی کاهش یافت و این تفاوت معنی دار بود، اما در گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان نداد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر مطالعه ای نیمه تجربی است که در بین 30 نفر از مردان مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به آزمایشگاههای شهر خرم آباد، پس از غربالگری و مصاحبه حضوری با روش نمونه گیری هدفمند انجام شده است.آزمودنی ها پس از تکمیل پرسشنامه سوابق پزشکی و رضایتنامه به طور تصادفی به سه گروه تمرین استقامتی، قدرتی و گروه کنترل تقسیم شدند.شرایط شرکت در پژوهش سن بالای 30 سال قند خون 150-250، فقدان هرگونه بیماری مزمن دیگر و سابقه ورزشی طی 3 ماه گذشته، سکته قلبی ، پرفشاری خون شدید و عوارض دیابت و...بودند. قبل از تمرینات از آزمودنی ها که به مدت 8-12 ساعت ناشتا بودند نمونه گیری خون انجام شد. تمرینات قدرتی و استقامتی به مدت 8 هفته و زیر نظر مربی مربوطه اجرا شدند.تمرینات قدرتی شامل 10 حرکت برای عضلات و برای هر حرکت سه تا چهار دور و هر دور، 10 تا 12تکرار در نظر گرفته شد و اصل اضافه بار در طول 8 هفته رعایت گردید. تمرینات استقامتی شامل دویدن بر روی دستگاه تردمیل با 60 % حداکثر ضربان قلب بود. 10نفردر گروه کنترل قرار داشتند که تا پایان تحقیق به توصیه ها عمل نمودند. پس از اتمام دوره هشت هفته ای تمرینات، پس آزمون (آزمایش خون) انجام شد . ارزیابی اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS انجام پذیرفت. جهت مقایسه میانگین ها (پیش آزمون، پس آزمون) از تی جفت شده استفاده گردید.fa_IR
dc.format.extent161
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofscientific magazine yafteen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی پژوهشی یافتهfa_IR
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectتمرین قدرتیfa_IR
dc.subjectهموگلوبین گلیکوزیلهfa_IR
dc.subjectقند خون ناشتاfa_IR
dc.subjectدیابت نوع 2fa_IR
dc.titleتعیین تأثیر تمرینات استقامتی و قدرتی بر میزان هموگلوبین گلکوزیله و قند خون ناشتای بیماران مبتلا به دیابت نوع دومfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد، خرم‌آباد ، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم‌آباد ، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده ادبیات وعلوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد، خرم‌آباد ، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم‌آباد ، ایرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue3
dc.citation.spage75
dc.citation.epage81


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد