بررسی ارتباط پلی مورفیسم گیرنده ویتامین D و miR-378 بر بی‌پاسخی واکسیناسیون، در مادرهای باردار مبتلا به هپاتیت B مزمن

Abstract

مقدمه: هپاتیت B یکی از بیماری های عفونی شایع می باشد که میتواند منجر به سیروز کبدی و هپاتوسلولار کارسینوما شود. مطالعات نشان داده اند که سطح سرمی ویتامین D و mir-378 ارتباط معکوس با تیتر هپاتیت B دارد. مطالعه‌ی حاضر به منظور بررسی ارتباط پلی مورفیسم گیرنده ویتامین D و miR-378 بر بی‌پاسخی واکسیناسیون، در مادرهای باردار مبتلا به هپاتیت B مزمن می باشد.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه، 150 نفر شامل مادرهای باردار با سابقه واکسیناسیون و ابتلا به هپاتیت و افراد گروه کنترل مادرهای باردار با سابقه واکسیناسیون و عدم ابتلا به هپاتیت مورد مطالعه قرار داده شدند. سطح DNA ژنومی با روش اشباع نمک استخراج شد. برای تعیین جهش‌های ویتامین D از روش PCR- RFLP و برای miR-378 از تکنیک PCR- SSCP استفاده کردیم. با به کار بردن قانون‌ هاردی وینبرگ میزان فراوانی محاسبه و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته­ ها: نتایج نشان داد اختلافات معنی‌داری در ژنوتیپینگ الل‌های موتانت ویتامینD در ناحیه پلی مورفیک rs1544410 وجود نداشت (119/0=P) و آلل C می‌تواند به عنوان بیومارکری برای خطر هپاتیت ب در نظر گرفته شود. بین افراد سالم و بیمار اختلاف معنی‌داری برای فراوانی اللیک و ژنوتیپیک چند شکلیrs1076064 ژن miR-378 وجود داشت، (0037/0= P).

بحث و نتیجه­ گیری: چند شکلیrs1544410 ویتامین D نقش بسزایی در هپاتیت ب ندارد. می توان بیان نمود فراوانی ژنوتیپی A/G در این زمینه تأثیری بر فعالیت ویتامین D ندارد و تنها آلل C به عنوان بیومارکری برای خطر هپاتیت ب می‌تواند در نظر گرفته شود.