اثرات عصاره هیدروالکلی گیاه تیمبرا بر باکتری‌های گرم مثبت و منفی بیماری‌زا

Abstract

مقدمه: درمان بیماری‌های باکتریایی توسط آنتی بیوتیک‌های سنتتیک با بروز مشکلاتی از قبیل ایجاد عوارض جانبی در انسان‌ها و ایجاد مقاومت در میکروارگانیسم‌ها همراه است. اخیراً به استعمال گیاهان در درمان بیماری‌های باکتریایی توجه زیادی شده است. از آنجایی که استفاد از گیاه تیمبرا اسپیکاتا در طب سنتی ایران مرسوم است، در این تحقیق اثر ضد باکتریایی عصاره این گیاه بر روی تعدادی از باکتری های بیماری‌زا بررسی شد. مواد و روش‌ها: گیاه مذکور از کوههای زاگرس شهر ایلام جمع آوری و پس از شناسایی و نامگذاری، عصاره به روش ماسراسیون تهیه شد. غلظت‌های مختلف عصاره با استفاده از روش دیسک دیفیوژن بر روی باکتری‌ها تأثیر داده شد. از آنتی‌بیوتیک‌های تشخیصی به عنوان کنترل مثبت و از DMSO به عنوان کنترل منفی استفاده گردید. میزانMIC و MBC نیز مشخص شد. یافته‌ها: بیشترین تأثیر عصاره در باکتری های گرم مثبت دیده شد. بیشترین قطر هاله در غلظت mg/ml 76 مشاهده، و در این میان S. aureus و S. epidermidis بیش از سایر میکروارگانیسم‌ها حساس بودند (05/0P<). کمترین میزان MIC مربوط بهS. aureus 1885 با میزان mg/ml5/2 و S. epidermidis 2405 با mg/ml5 بوده و E. coliو K. pneumonia با 15 میلی‌متر قطر هاله عدم رشد، حساس-ترین باکتری‌های گرم منفی به عصاره بودند (05/0P<). بحث و نتیجه‌گیری: عصاره هیدروالکلی تیمبرا تأثیر ضد باکتریایی قابل ملاحظه‌ای داشت. بررسی قطر هاله‌های عدم رشد نشان داد که عصاره در غلظت‌های مورد استفاده بر باکتری‌های گرم مثبت مؤثرتر بوده است.