نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصفری, نوش آفرینfa_IR
dc.contributor.authorمیرآقایی, علی‌عباسfa_IR
dc.contributor.authorقاضی, شیرینfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, کبریfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T21:49:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T21:49:02Z
dc.date.available1399-08-21T21:49:01Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T21:49:02Z
dc.date.issued2014-09-01en_US
dc.date.issued1393-06-10fa_IR
dc.identifier.citation(2014). scientific magazine yafte, 16(2), 71-79.en_US
dc.identifier.issn1563-0773
dc.identifier.urihttp://yafte.lums.ac.ir/article-1-1671-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/483676
dc.description.abstractمقدمه: هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه تقید به نماز و سلامت روان در بین دانشجویان دانشگاه پیام نور خرم‌آباد می باشد. مواد و روش‌ها: روش تحقیق تحلیلی از نوع همبستگی است. جامعه تحقیق حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور خرم‌آباد و نمونه‌ای به حجم 400 نفر براساس جدول مورگان با روش نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب از جامعه فوق انتخاب شد. برای گردآوری داده‌ها درباره تقید به نماز از پرسشنامه تقید به نماز پناهی (1382) و برای سنجش سلامت روان از فرم 28 سوالی پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلیر (1979) استفاده شد. در مطالعه مقدماتی ضریب پایایی برای پرسشنامه تقید به نماز 906/0 و برای پرسشنامه سلامت عمومی ضریب پایایی 95/0 بدست آمد. در این تحقیق از نشانگرهای توصیفی (فراوانی، درصد و درصد تراکمی) و از آزمون استنباطی همبستگی گشتاوری پیرسون استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان دادند که 7/68 درصد از دانشجویان مورد مطالعه به طور خیلی زیاد، 5/26 درصد به طور زیاد، 8/3 درصد به طور متوسط، و فقط 1 درصد به طور کم و بسیارکم دارای تقید به نماز هستند. براساس یافته‌ها 5/47 درصد از نمونه مورد بررسی دارای هیچ یا کمترین حد اختلال در سلامت روان، 3/33 درصد از نمونه دارای اختلال در سلامت روان به طور خفیف، 5/14 درصد از نمونه دارای اختلال در سلامت روان به طور متوسط، 7/4 درصد از نمونه دارای اختلال در سلامت روان به طور شدید بوده‌اند. نتایج همچنین نشان دادند که همبستگی معنی‌داری بین تقید به نماز و سلامت روان هم در مقیاس کلی سلامت روان و هم در هر کدام از خرده مقیاسهای سلامت روان وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش با اتخاذ روش های مناسب می توان به بالا بردن سطح سلامت روانی دانشجویان کمک نمود. اتخاذ برنامه های فرهنگی جهت تقویت تقیدی به نماز از پایه ابتدایی امکان بالا بردن سلامت روانی دانش آموزان را در سالهای بعد افزایش خواهد داد.fa_IR
dc.format.extent209
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofscientific magazine yafteen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی پژوهشی یافتهfa_IR
dc.subjectتقید به نمازfa_IR
dc.subjectسلامت روانfa_IR
dc.subjectدانشجویان دانشگاه پیام نور.fa_IR
dc.titleبررسی رابطه تقید به نماز و سلامت روان در دانشجویان دانشگاه پیام نور خرم‌آبادfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه پیام نور، خرم آباد، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentمرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران.fa_IR
dc.contributor.departmentدانشجوی دکتری و عضو هیات علمی گروه روانشناسی و علوم تربینیfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue2
dc.citation.spage71
dc.citation.epage79


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد