مقایسه بین دو رژیم درمانی نگهدارنده و انفوزیون پیوسته سولفات منیزیوم وریدی در توقف دردهای زایمانی زودرس در خانم های باردار در سنین حاملگی 34-26 هفته

Abstract

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه مقایسه اثربخشی دو رژیم درمانی نگهدارنده و انفوزیون پیوسته سولفات منیزیم در درمان زایمان زودرس در زنان حامله 34-26 هفته بود. مواد و روش‌ها: این کارآزمایی بالینی یک سو کور بر روی 70 زن باردار با تخصیص تصادفی انجام گرفت. در هر کدام از گروه ها با gr4 سولفات منیزیوم وریدی، در cc200 دکستروز 5% طی 20-15 دقیقه gr 20 سولفات منیزیوم وریدی طی 10 ساعت (با سرعت gr/hr2) بصورت انفوزیون وریدی (گروه A) و یا به مدت 12 ساعت سولفات منیزیوم gr/hr 2 به عنوان درمان نگهدارنده (گروه B) تجویز شد. اطلاعات بیماران جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS 13 و با تست های آماری T test و Chi-Square مورد تجزیه و تحلیل واقع شد. P کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: توقف دردهای زایمانی بعد از 24 و 48 ساعت، یک هفته، هفته 34 در گروه B در مقایسه با گروه A به طور معنی داری بیشتر بود. اما بین توقف دردهای زایمانی تا هفته 37 در دو گروه تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. تعداد روزهای حاملگی و آپگار دقیقه 5 نوزاد در گروه B بیشتر از گروه A بود و میزان بستری نوزادان در NICU در گروه B کمتر از گروهA بود. بحث و نتیجه‌گیری: رژیم درمانی نگهدارنده با سولفات منیزیوم از رژیم درمانی تزریق پیوسته آن در متوقف کردن دردهای زایمانی مؤثرتر است که برای جلوگیری از زایمان زودرس توصیه می شود.