بررسی ارتباط جراحی رحمی قبلی با میزان بروز آدنومیوز

Abstract

مقدمه: آدنومیوز یکی از اختلالات شایع خوش‌خیم در میان زنان سنین پری منوپوزال است. این بیماری می‌تواند بدون علامت باشد یا با علائمی چون بزرگی رحم، درد لگنی، خونریزی‌های زیاد قاعدگی و دیس منوره ظاهر شود. هدف اصلی این مطالعه بررسی سابقه جراحی قبلی به عنوان یک ریسک فاکتور برای آدنومیوز بود.

مواد و روش ­ها: این مطالعه توصیفی مقطعی به بررسی زنانی پرداخت که طی سال‌های 1385- 1380 در بیمارستان شریعتی بندرعباس تحت هیسترکتومی غیر اورژانسی قرار گرفته بودند. اطلاعات شامل سن، تعداد حاملگی و زایمان، اندازه رحم، سابقه سقط خود به خود، سابقه جراحی قبلی رحمی (سزارین و کورتاژ) و میومکتومی از پرونده‌های پزشکی افراد و وجود آدنومیوز نیز از دفاتر ثبت پاتولوژی جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS 16 و آزمون‌های آماری T و ANOVA استفاده شد. 05/0>P معنی دار در نظر گرفته شد

یافته­ ها: از 191 زن مورد مطالعه، 72 نفر (7/37 درصد) پاتولوژی مثبت داشتند. شیوع آدنومیوز در این مطالعه 7/37 درصد بود. زنان مبتلا به آدنومیوز به‌طور واضح سابقه قبلی جراحی رحمی بیشتری داشتند (03/0=P). ولی سن، منارک، سابقه سقط، سایز رحم، تعداد حاملگی و بارداری در هر دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند.

بحث و نتیجه­ گیری: این مطالعه نشان داد که سابقه جراحی قبلی رحمی یک ریسک فاکتور برای آدنومیوز است. با کاهش جراحی‌های رحمی غیرضروری می‌توان از ایجاد آدنومیوز و عوارض ناشی از آن کاست.