مقایسه سیستم‌های مغزی رفتاری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس و افراد عادی

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه سیستم‌های مغزی رفتاری افراد دارای بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام اس) و افرادی عادی بوده است.

مواد و روش­ ها: روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه‌ای بوده است. جامعه آماری شامل تمام افراد عادی و تمام بیماران مبتلا به ام اس می‌باشد که در تابستان و پاییز سال 1393 به متخصصین مغز و اعصاب در استان لرستان مراجعه نموده‌اند. از جامعه آماری گروه نمونه‌ای به‌اندازه 117 نفر (75 فرد مبتلا و 42 فرد عادی) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند، سپس پرسش نامه شخصیتی گری- ویلسون بر روی آنان اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده شد.

یافته­ ها: یافته‌ها نشان داد، در خرده مقیاس فعال‌ساز رفتاری، افراد مبتلا به ام اس به‌طور معناداری نمرات پایین‌تری را در مقایسه با افراد عادی کسب کردند.

بحث و نتیجه ­گیری: آنچه از یافته‌ها بر می‌آید این است که نمره پایین در فعال‌سازی رفتاری به‌عنوان یکی از عوامل آسیب شناختی در بیماری‌های مزمن از جمله ام اس مطرح می‌باشد و نیازمند درمان روان شناختی است.