نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorساکت, ساسانfa_IR
dc.contributor.authorحسینی, سید نصرالهfa_IR
dc.contributor.authorگودرزی, غلامرضاfa_IR
dc.contributor.authorمحسن زاده, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorعنبری, خاطرهfa_IR
dc.contributor.authorبیرانوند, نداfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-21T21:47:49Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-11T21:47:49Z
dc.date.available1399-08-21T21:47:49Zfa_IR
dc.date.available2020-11-11T21:47:49Z
dc.date.issued2014-06-01en_US
dc.date.issued1393-03-11fa_IR
dc.identifier.citation(2014). scientific magazine yafte, 16(1), 14-22.en_US
dc.identifier.issn1563-0773
dc.identifier.urihttp://yafte.lums.ac.ir/article-1-1583-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/483580
dc.description.abstractمقدمه: هلیکوباکتر پیلوری یکی از عوامل عفونت‌زای انسانی است که باعث ایجاد گاستریت و زخم پپتیک می‌شود و با بدخیمی معده در ارتباط می‌باشد. با توجه به نقش غیرقابل انکار این باکتری در ایجاد ناراحتی‌های سیستم گوارشی و فقدان اطلاعاتی در خصوص شیوع این عفونت درکودکان 1 تا 14 ساله استان لرستان، این مطالعه با هدف تعیین شیوع عفونت سرمی هلیکوباکتر پیلوری در مراجعین به بیمارستان کودکان شهید مدنی شهر خرم‌آباد و بررسی فاکتورهای خطر مرتبط با آن انجام شد. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس مقادیر سرمی آنتی بادی هلیکوباکتر پیلوری؛ شیوع این عفونت با سن، قد و وزن فعلی کودک ارتباط خطی مستقیم وجود دارد (05/0>P). به این معنا که با سن و قد و وزن کودک مقادیر آنتی بادی سرمی عفونت هلیکوباکتر پیلوری افزایش معناداری نشان داد. همچنین فراوانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در خانواده های با درآمد کمتر از 250 هزار تومان، به طور معنی دار، بالاتر از کودکان سایر خانواده ها بود. یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 200 کودک زیر 14 سال از نظر فراوانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی کودکان 9/2±1/5 سال بود. 61% کودکان پسر و 39% دختر بودند. بر اساس سن، بیشترین فراوانی در گروه سنی 14-10 سال (9/57%) و کمترین فراوانی در گروه سنی زیر 1 سال (7/16%) بود و بر اساس آزمون دقیق فیشر؛ معنادار بود (032/0=P). فراوانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در خانواده های با درآمد کمتر از 250 هزار تومان بالاتر از کودکان سایر خانواده ها بود ( 2/54%) و بر اساس آزمون کای اسکوئر؛ این اختلاف به لحاظ آماری معنادار بود (006/0=P). بر اساس نتایج این مطالعه تفاوتی در فراوانی عفونت هلیکوباکتر پیلوری در کودکان ساکن شهر و روستا دیده نشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع اپیدمیولوژیک تحلیلی بوده که درسال 91-1390 انجام شد. بدین منظور با والدین کلیه بیماران مراجعه کننده به کلینیک ویژه بیمارستان کودکان مدنی خرم آباد مصاحبه شد و پس از تکمیل پرسشنامه و اخذ رضایتنامه کتبی، کودکان جهت اخذ نمونه به آزمایشگاه ارجاع شدند. سپس سطح سرمی IgG علیه هلیکوباکترپیلوری بیماران به روش الایزا تعیین و در پرسشنامه وارد گردید. اطلاعات دموگرافیک نظیر سن، جنس، سطح تحصیلات مادر، شغل پدر نیز وارد پرسشنامه شد سپس تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزارSPSS انجام گرفت.fa_IR
dc.format.extent199
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.relation.ispartofscientific magazine yafteen_US
dc.relation.ispartofمجله علمی پژوهشی یافتهfa_IR
dc.subjectکودکانfa_IR
dc.subjectهلیکوباکتر پیلوریfa_IR
dc.subjectخرم‌آبادfa_IR
dc.subjectسطح سرمی IgG.fa_IR
dc.titleبررسی سطح سرمی IgG علیه هلیکوباکترپیلوری در کودکان 1 تا 14 ساله مراجعه کننده به بیمارستان کودکان شهید مدنی در سال 91-1390fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage14
dc.citation.epage22


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد