اثربخشی درمان فراتشخیصی یکپارچه بر تنظیم شناختی هیجان بیماران قلبی- عروقی

Abstract

مقدمه: بیماران مبتلا به اختلالات قلبی-عروقی، در تنظیم هیجان‌ها مشکل دارند و این امر در درمان آنها تداخل ایجاد می‌کند. درمان فراتشخیصی، درمان مبتنی بر تنظیم هیجان است. هدف اصلی این پژوهش، مطالعه اثربخشی این درمان برای تنظیم هیجان بیماران قلبی-عروقی است.

مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران قلبی- عروقی شهر خرم‌آباد لرستان بود. 66 بیمار به طور تصادفی در دو گروه کنترل و گروه مداخله (درمان فراتشخیصی یکپارچه) قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات متغیر تنظیم شناختی هیجان، از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و همکاران، استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از واریانس اندازه ‏های تکراری (Repeated Measure ANOVA)، استفاده گردید.

یافته ­ها: یافته‏ های پژوهش حاکی از آن بود که درمان فراتشخیصی یکپارچه در تنظیم شناختی هیجان مؤثر بوده و میزان کیفیت زندگی بیماران را ارتقا بخشیده است. درمان فراشناختی بیشتر بر تمرکز مثبت، ارزیابی مثبت و برنامه‌ریزی مؤثرتر بود و بر سرزنش خود، نشخوار فکری و فاجعه سازی کمترین اثر را داشت.

بحث و نتیجه ­گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، درمان فراتشخیصی یکپارچه به طور اختصاصی بر ابعاد تنظیم هیجان که تحت کنترل فرایندهای سطح بالا بودند، بیش از فرایندهای سطح پایین اثر داشت.