شیوع نوروپاتی محیطی در بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به مرکز دیابت شهرخرم آباد در سال 1394

Abstract

مقدمه: نوروپاتی دیابتی مهمترین عارضه دیابت می باشد که باعث ناتوانی در بیماران می شود. شواهد حاکی از آن می باشد که شناسایی زودرس نوروپاتی می‌تواند باعث کاهش زخم پای دیابتی و قطع عضو شود. این مطالعه با هدف بررسی شیوع نوروپاتی محیطی در بیماران دیابتی طراحی گردید. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه بر اهمیت غربالگری در شناسایی زود هنگام نوروپاتی در بیماران دیابتی تأکید دارد. پرسشنامه میشیگان با توجه به سادگی، قابلیت اجرا و کم هزینه بودن آن، برای شناسایی افراد در معرض خطر نوروپاتی مناسب به نظر می رسد. یافته‌ها: شیوع نوروپاتی دیابتی در بیماران بررسی شده 28 درصد بود. بین طول مدت بیماری و نوروپاتی ارتباط مستقیم مشاهده گردید که به لحاظ آماری معنادار بود (02/0= P) در حالی که بین نوروپاتی و سایر متغیرها ارتباط معناداری مشاهده نگردید. مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در سال 1394 طراحی شد و نمونه ها به صورت تصادفی از بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت خرم آباد انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل اطلاعات دموگرافیک، آنتروپومتریک و پرسشنامه میشیگان بود که از دو قسمت مصاحبه (علایم نوروپاتی) و معاینه تشکیل شده است. برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی و تحلیلی استفاده گردید.