بررسی میزان سدیم،پتاسیم و اسمولاریته پلاسما در بیماران ضربه مغزی در بخش مراقبت‌های ویژه اعصاب

Abstract

از اهداف مایع درمانی بیماران با ادم مغزی حفظ جریان خون مغز و جلوگیری از تغییرات زیاد در اسمولاریته پلاسما و هیپرگلیسمی می‌باشد. تحقیقات نشان داده است مانیتول باعث افزایش اسمولاریته پلاسما بصورت وابسته به دوز و در نتیجه باعث کاهش محتوای آب مغز شده است. همچنین ضمن مطالعاتی در مورد تاثیر سالین هیپرتونیک،کاهشICP را بدلیل اثر اسموتیک آن دانسته‌اند. مطالعه حاضر جهت تعیین سطح سرمی سدیم، پتاسیم و اسمولاریته سرم در شدت‌های مختلف ضایعات مغزی انجام شد. بین تغییرات اسمولاریته و میانگین الکترولیت‌ها با GCS رابطه‌ای وجود نداشت که احتمال تاثیر عوامل دیگر به غیر از اسمولاریته بر روی شدت ضایعات مغزی، نظیر وضعیت ABG ، نیاز به تهویه مکانیکی بعضی از بیماران، پوزیشن، عوامل دارویی و مداخلات درمانی دیگر، درجه حرارت بیمار و ماندن نمونه‌های خونی در آزمایشگاه را خاطر‌نشان می‌سازد. تعداد بیماران به ترتیب روز‌های متوالی از نظر شدت ضایعات مغزی از شدید به خفیف روند رو به کاهش را نشان می‌داد. میانگین اسمولاریته گروه دارای ضایعه عصبی متوسط، از نظر آماری اختلاف معنی‌داری را نسبت به گروه خفیف و شدید نشان داد (3./. = P ). میانگین غلظت سدیم و پتاسیم از نظر آماری اختلاف معنی‌داری در هر3 گروه GCS را نشان نداد این مطالعه تجربی ـ مشاهده‌ای آینده نگر بر روی تعداد 57 مورد بیمار دچار ضربه مغزی بستری درICU اعصاب انجام گردید.سطح هوشیاری بیماران به همراه آزمایشات سدیم و پتاسیم در ساعت 6 صبح روزانه تا مدت 4 روز مشخص شد. اسمولاریته بیماران طبق فرمول Osm=2Na+BUN/2.8+G/18 محاسبه گردید. بیماران بر اساسGCS و روز بستری به 3و4 گروه تقسیم شدند. در هر 24 ساعت 15-13 = GCS در گروه خفیف، 12-9 = GCS در گروه متوسط و8 ≥GCS در گروه شدید از نظر شدت ضایعات مغزی قرار می‌گرفت. یافته‌های پژوهش با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون‌های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند