اثرات برنامه توانبخشی قلب بر ظرفیت ورزشی و عوامل خطرزای کرونری بیماران جراحی شده بای‌پس کرونری 45 تا 65 سال

Abstract

مقدمه: بیماری های قلبی- عروقی شایعترین علت مرگ و ناتوانی انسان محسوب می شود. یک سوم علت مرگ و میر در ایران، بیماری های کرونری قلب می باشد. از این رو، در بررسی حاضر اثرات برنامه توانبخشی قلبی بر ظرفیت ورزشی و عوامل خطرزای کرونری بیماران جراحی شده بای پس کرونری (CABG) 45 تا 65 سال ارزیابی گردید. بحث و نتیجه‌گیری: برنامه توانبخشی قلب مطالعه حاضر اثر معناداری بر ظرفیت ورزشی و پروفایل برخی عوامل خطرزای کرونری بیماران جراحی شده بای پس کرونری 45 تا 65 سال را نشان داد و می تواند به عنوان یک برنامه مناسب برای این بیماران در نظر گرفته شود. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل آماری با آزمون t مستقل نشان داد که در انتهای برنامه تفاوت معناداری بین درصد تغییرات VO2max، BMI، WHR، SBP، DBP، TC، LDL، LHR دو گروه وجود دارد (05/0P<)، اما بین درصد تغییرات FBS، HDL، BFP دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. مواد و روش‌ها: با انتخاب تصادفی 36 بیمار جراحی شده به روش CABG بیمارستان شهید بهشتی همدان، 18 آزمودنی با میانگین سنی 26/6±57/54 سال و میانگین وزن 83/10±14/72 کیلوگرم برای گروه آزمون( مشارکت در برنامه توانبخشی) و 18 آزمودنی با میانگین سن 75/4±64/57 سال و میانگین وزن 12±5/76 کیلوگرم برای گروه شاهد (عدم شرکت در هرگونه برنامه توانبخشی) بر اساس معیارهای ورود و خروج در بررسی حاضر شرکت کردند. برنامه توانبخشی قلبی یک برنامه 8 هفته‌ای شامل گرم کردن، ‌ورزش های هوازی و سرد کردن بود. متغیرها شامل اندازه های آنتروپومتریک، ‌ظرفیت ورزشی (VO2max) و عوامل خطرزای کرونری از جمله شاخص توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR)، فشار خون سیستولیک (SBP)، فشار خون دیاستولیک (DBP)، قند خون ناشتا (FBS)، کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG)، لیپو پروتئین کم چگال (LDL)، لیپو پروتئین پر چگال (HDL)، نسبت LDL بر HDL (LHR)، درصد چربی بدن (BFP) در اولین و آخرین هفته برنامه در هر دو گروه تعیین شدند.