بهره‌مندی از خدمات سلامت در بین سالمندان استان لرستان: یک مطالعه مقطعی

Abstract

مقدمه: هرم سنی جمعیت کشور در حال معکوس شدن است. برنامه‌ریزی برای تدارک خدمات بهداشتی، درمانی برای سالمندان مستلزم بررسی بهره‌مندی آنان از خدمات سلامت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین بهره‌مندی سالمندان استان لرستان از خدمات سلامت و ارتباط آن با عوامل اقتصادی- اجتماعی انجام شد.

مواد و روش ­ها: پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی مقطعی است که در سال 1396 در بین سالمندان ترخیص ‌شده از بیمارستان‌های تابعه دانشگاه علوم پزشکی لرستان انجام شد. داده‌های مربوط به 428 سالمند به‌صورت مصاحبه تلفنی جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPPS-18 و آزمون‌های کای اسکوئر و من ویتنی، اسپیرمن و t مستقل تحلیل شدند.

یافته ها: نرخ بهره‌مندی حداقل یکبار از خدمات پزشکی در طول سه ماه گذشته %5/25 و از خدمات پیراپزشکی %7/27 بود. بین ساختار خانواده، وضعیت سواد، محل سکونت فرد (شهر یا روستا)، خاستگاه اجتماعی فرد (محل سکونت تا ۱۸ سالگی)، وضعیت بیکاری، تعداد فرزندان، بعد خانواده، نوع بیمه، وضعیت بیمه تکمیلی، ابتلاء به بیماری مزمن، خودارزیابی از وضعیت سلامت، رضایت فرد از شرایط فعلی خود، درآمد، وضعیت اشتغال، وضعیت مالکیت مسکن و داشتن اتاق اختصاصی با بهره‌مندی از خدمات سلامت ارتباط معنادار وجود داشت. بین بهره‌مندی از خدمات مختلف سلامت با جنس، تاهل، محل سکونت فرزندان و داشتن وسیله نقلیه ارتباط معناداری مشاهده نشد.

بحث و نتیجه­ گیری: بهره‌مندی سالمندان از خدمات مختلف سلامت بیشتر از جمعیت عمومی است. با توجه به ارتباط معنادار برخی متغیرهای اقتصادی-اجتماعی با بهره‌مندی سالمندان از خدمات سلامت، توصیه می‌شود برنامه‌ریزی برای ارایه خدمات سلامت بر اساس مطالعه بهره‌مندی آنان از خدمات سلامت و عوامل موثر بر آن انجام شود. ‌