ارتباط پوسیدگی دندان با نمایه توده بدنی و عادات غذایی در کودکان مراجعه کننده به کلینیک دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

با توجه به اهمیت عادات غذایی و نقش احتمالی چاقی در ایجاد پوسیدگی دندان، مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط شاخص پوسیدگی دندان در کودکان با نمایه توده بدنی و عادات غذایی در کلینیک دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی 202 کودک 12-3 ساله بطور تصادفی انتخاب شدند. به منظور بررسی پوسیدگی دندان از شاخص تعداد دندان‌های پوسیده، کشیده شده و پرشده و برای ارزیابی عادات غذایی از پرسشنامه بسامد خوراک نیمه کمی استفاده گردید. از آزمون همبستگی و آنالیز رگرسیون جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. بحث و نتیجه گیری یافته‌های مطالعه نشان داد که با افزایش مصرف میوه، میزان پوسیدگی دندان کاهش یافته و از میان مواد غذایی بررسی شده، مصرف آجیل پیشگویی‌کننده معنی‌دار تعداد دندان‌های پوسیده بود. یافته ها: میانگین شاخص تعداد دندان‌های پوسیده، کشیده شده و پرشده در کودکان مورد بررسی 80/3±61/7 بود. همبستگی معکوس معنی‌داری میان این شاخص و سن(176/0- = r) و مصرف میوه (155/0- = r) وجود داشت (05/0p<). همبستگی معنی‌داری میان پوسیدگی دندان با نمایه توده بدنی بدست نیامد. بر اساس مدل نهایی رگرسیون نیز متغیرهای سن، شغل مادر و بسامد مصرف آجیل (مغزها) پیشگویی‌کننده‌های معنی‌دار تعداد دندان‌های پوسیده بودند.