ارزیابی سایتو‌‌توکسیسیتی و اثرات ضد پلاسمودیومی عصاره‌های اتانولی و دی‌کلرومتان بره موم چهار منطقه مختلف ایران

Abstract

مقدمه: ظهور مقاومت دارویی در برابر انگل مالاریا یکی از مشکلات کنترل و حذف مالاریا در جهان محسوب می‌شود. لذا در این تحقیق به ‌منظور غلبه بر مقاومت دارویی بره موم چهار منطقه متفاوت ایران از نظر سایتوتوکسیسیتی و خواص ضد پلاسمودیومی بررسی شد.

مواد و روش ­ها: بره موم‌های ایران از چهار منطقه مختلف جمع‌آوری و با حلال‌های اتانول 70% و دی‌کلرومتان عصاره‌گیری شدند. سایتوتوکسی عصاره‌های بره موم با روش MTT بر روی سلول فیبروبلاست L929 بررسی و اثرات ضد پلاسمودیومی عصاره‌های مختلف بره موم در شرایط درون تنی بر روی موش‌های نژاد BALB/c بررسی شد.

یافته­ ها: عصاره اتانولی و دی‌کلرومتان بره موم‌های چهار منطقه مختلف ایران در دوزهای µg/ml 50، 100 و 200 غیر سمی بودند. بیشترین درصد مهار رشد انگل Plasmodium berghei با 71 و 65 درصد به ترتیب مربوط به عصاره اتانولی و دی‌کلرومتان بره موم منطقه مرادبیگ بود.

بحث و نتیجه ­گیری: با توجه به وجود مقاومت پلاسمودیوم فالسیپاروم به داروهای رایج و با توجه به خطرات بروز اپیدمی ناشی از این مقاومت دارویی و اهمیت یافتن و توسعه داروهای مؤثر، ارزان و بی‌خطر در برنامه‌های کنترل و حذف بیماری مالاریا، پیشنهاد می‌شود خاصیت ضد پلاسمودیومی بره موم‌های ایران در تحقیقات تکمیلی مورد بررسی بیشتری قرار گیرند.