نقش گیرنده‌های موسکارینی بر انقباضات ایلئوم جدا شده موش صحرایی نر بالغ

Abstract

مقدمه: اثرات سیستم کولینرژیک از طریق دو نوع گیرنده نیکوتینی و موسکارینی اعمال می‌گردد. با توجه به وجود گیرنده‌های موسکارینی در ایلئوم موش صحرایی، در این مطالعه، اثر کارباکول (آگونیست گیرنده موسکارینی) و اسکوپولامین (آنتاگونیست گیرنده موسکارینی) بر انقباض ایلئوم ناشی از KCl در موش صحرایی نر بالغ مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش ­ها: بخش انتهایی ایلئوم موش صحرایی نژاد ویستار جدا شد و انقباضات آن تحت یک گرم کشش و دمای 37 درجه سانتی‌گراد، در حمام بافت حاوی محلول تایرود به روش ایزوتونیک ثبت شد. بافت ایلئوم به‌صورت جداگانه در گروه اول تحت تأثیر KCl سپس کارباکول، گروه دوم تحت تأثیر KCl سپس اسکوپولامین، گروه سوم تحت تأثیر اسکوپولامین به مدت 30 دقیقه سپس KCl، گروه چهارم تحت تأثیر اسکوپولامین با غلظت 3- 10 مولار به مدت 30 دقیقه سپس کارباکول با غلظت 2-10 میلی‌گرم بر میلی‌لیتر قرار گرفت.

یافته ­ها: تفاوت معنی‌داری بین غلظت صفر و غلظت‌های (mg/ml2-10، 3-10، 4-10) کارباکول وجود داشت (001/0P<). تفاوت معنی‌داری بین غلظت صفر و غلظت M 3-10 اسکوپولامین (01/0P<) و نیز مقادیر M 4-10، 6-10 وجود داشت (001/0P<). تفاوت معنی‌داری بین غلظت صفر و غلظت M 3-10 اسکوپولامین (01/0P<) و نیز مقادیر M 4-10 (001/0P<) و M 6-10 (05/0P<) زمانی که بافت به مدت 30 دقیقه در معرض اسکوپولامین قرار گرفت، وجود داشت.

بحث و نتیجه ­گیری: این مطالعه نشان داد که غلظت‌های مختلف کارباکول انقباض ناشی از کلرور پتاسیم را به‌صورت وابسته به غلظت تقویت می‌کند و با کلرور پتاسیم اثر سینرژیسم دارد. همچنین غلظت‌های مختلف اسکوپولامین انقباض ناشی از کلرور پتاسیم را به‌صورت وابسته به غلظت کاهش می‌دهد.